Τα Θεμελιώδη Δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Ουσία και τύπος της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων

 

Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο κατάλογος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Περιλαμβάνει 50 άρθρα τα οποία συγκεντρώνουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που χαίρουν όλοι εντός της ΕΕ.

Η Ευρωπαϊκή Συνέλευση συνέταξε τον Χάρτη το 1999. Και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον επικύρωσε έναν χρόνο αργότερα. Ο Χάρτης απέκτησε πλήρη νομική ισχύ με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας την 1η Δεκεμβρίου 2009.

 Στον Χάρτη αυτόν, με τα ευάριθμα άρθρα για την προστασία του προσώπου, το κατωτέρω

Άρθρο 11 - Ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης

ορίζει ότι:

1. Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης. Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την ελευθερία γνώμης και την ελευθερία λήψης ή μετάδοσης πληροφοριών ή ιδεών, χωρίς την ανάμειξη δημοσίων αρχών και αδιακρίτως συνόρων.

2. Η ελευθερία των μέσων μαζικής ενημέρωσης και η πολυφωνία τους είναι σεβαστές.

Ύστερα από αυτά τα ολίγα, η ρήση βουλευτού ότι  μόνο «Αντιεμβολιαστές, ρωσόφιλοι και ψεκασμένοι δεν συμφωνούν με την πολιτική μας» είναι έωλη, αλαζονική, διχαστική, προσβλητική, αδικοπρακτική, επι πλέον, προκαλεί διατάραξη του προεκλογικού κλίματος (στο οποίο έχουμε ήδη εισέλθει) και διαταράσσει την ήρεμη επιλογή και έκφραση της ψήφου των πολιτών, ενώ  συνιστά και ανεύθυνη -λόγω θέσεως και μακράς πολιτικής θητείας-  συμπεριφορά, στον αντίποδα της συμπεριφοράς που άλλως θα ώφειλε να επιδείξει ο συγκεκριμένος βουλευτής.

Η ρήση καθεαυτή ως μέθοδος απαξίωσης των διαφωνούντων, είναι έωλη (σαθρή και ανούσια), γιατί  αποδίδει εξειδικευμένες αντιθέσεις των πολιτών σε κυβερνητικές πολιτικές, τις οποίες μάλιστα ούτε η ίδια η κυβέρνηση δεν τις θεωρεί πειστικές. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι η ίδια η κυβέρνηση χρηματοδοτεί και μάλιστα με αδρές αμοιβές τους τηλεοπτικούς σταθμούς και τον έντυπο Τύπο που  προβάλλουν και διαφημίζουν τις πολιτικές αυτές,  προκειμένου να επιβάλει τις πολιτικές αυτές, δηλαδή είτε να πείσει τους πολίτες, είτε -τελικά-να τους εξαναγκάσει να τις δεχτούν  τις θέσεις αυτές ως το μοναδικό πρόταγμα της ελληνικής κοινωνίας ως συνόλου,  απαγορευομένης της διατύπωσης άλλης άποψης επί ποινή διαπόμπευσης, γελοιοποίησης κλπ. του αντιδρώντος πολίτη.

Με τους χαρακτηρισμούς αυτούς ο βουλευτής, εξεφράσθη ως από καθέδρας ως τιμητής των ελλήνων πολιτών, συλλήβδην,  χωρίζοντάς τους σε δύο κατηγορίες: στους σωστούς που είναι οι ασπαζόμενοι την πολιτική ατζέντα του πρωθυπουργού και σέ όλους τους άλλους, τους άχρηστους, που διαφωνούν με την ατζέντα αυτήν!

Ο βουλευτής, παρ' όλο που έχει υπάρξει επανειλημμένως σε θέσεις πολιτικής ευθύνης και εξουσίας δεν διστάζει να μετέρχεται διχαστικά λεκτικά σχήματα. Τα οποία, τελικώς, θίγουν περισσότερο το πρόσωπό του, αλλά δεν παύουν να πληγώνουν τον κάθε πολίτη, είτε αποτελεί μέλος του κόμματός της, είτε όχι. Και τούτο διότι, ο εν λόγω βουλευτής, είναι μέλος του Κοινοβουλίου που εθέσπισε να τηρούμε στάση μακράν των ρητορικών διχασμού και μίσους. 

Με την συμπεριφορά αυτή,  ο βουλευτής, μας δείχνει ότι δεν τον ενδιαφέρει η τήρηση του νόμου, αλλά η δέσμευση που ο νόμος επάγει στον κάθε πολίτη, να αποτρέπεται από το να προβεί σε προσωπική του βουλευτού εξύβριση και προσβολή, και -εξαιτίας της συμπεριφοράς του αυτής-να χαρακτηρίζει αντιστοίχως προσβλητικά  και συνολικά το ποιόν του.

 

 

Εντροπία στη λογική μας

 Η ικανότητα στη λογική ανάλυση προϋποθέτει εκπαίδευση. Γνώση και εξάσκηση. Είναι αποτέλεσμα διανοητικής εκγύμνασης και αδιάλειπτης προσοχής. Ό,τι ακούμε, πριν το αποδεχθούμε, φρόνιμο είναι να κοντοστεκόμαστε για να αντιληφθούμε το αληθές νόημα των συντακτικών και γραμματικών όρων που περιέχει η συγκεκριμένη διατύπωση. Αυτό κάνουν στη δουλειά τους οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι μηχανικοί, οι δικηγόροι, οι δικαστές, οι δασκάλες, οι μαγείρισες, οι μανάδες με τα παιδιά τους, οι πνευματικοί καθώς ακούνε την εξομολόγησή μας, οι μοδίστρες, οι κομμώτριες και τόσοι άλλοι επαγγελματίες και υπεύθυνοι για συγκεκριμένο αποτέλεσμα!

Οι μόνοι που δεν το κάνουν είναι οι πολιτικοί μας, αλλά και εμείς, οι πολίτες!

Οι πρώτοι το κάνουν προκειμένου να κάνουν καλά την δουλειά τους. 

Οι δεύτεροι δεν το κάνουν, διότι οι μεν πολιτικοί θέλουν να μας αποσπάσουν την εύνοια και το αναντίρρητο στα σχέδιά τους, που εξυπηρετούν τις άμεσες και έμμεσες επιδιώξεις τους. Οι επιδιώξεις των πολιτικών είναι (συνηθέστατα) άσχετες προς τις δικές μας! Για το λόγο αυτόν οι πολιτικοί μας δεν επιδιώκουν να αντιληφθούμε επακριβώς τις υποσχέσεις και τις διακηρύξεις τους. Ετσι, συχνότατα οι λόγοι τους είναι "δημιουργικά' ασαφείς, αλλά, επίσης συχνότατα, παραπλανητικοί,  εύπεπτοι και ελκυστικότατοι!

 Έχουν φτάσει μάλιστα στο σημείο, να αφαιρούν από την παιδεία και την εκπαίδευση τα πιο σοβαρά στοιχεία που θα μας έκαναν να βλέπουμε με κριτικό μάτι τα πράγματα και  να μην καταπίνουμε αμάσητες τις ανοησίες και τις πλάνες υποσχέσεις τους. Τις φαλκιδευτικές της ζωής και της ελευθερίας μας μεθοδεύσεις, όχι μόνο των πολιτικών, αλλά και των μηχανισμών άντλησης οφελών από τον κόπο και τα όνειρά μας. 

Και καλά, αυτοί όλοι, αποσκοπούν στο να ωφεληθούν οι ίδιοι από την ανοησία, την επιπολαιότητα, την ελαφρότητα και την ανικανότητα την δική μας! Εμείς όμως γιατί εθελοτυφλούμε, γιατί υποτασσόμαστε χωρίς καμμιά αντίσταση και γιατί, ως ανίκανοι για κάθε -έστω και στοιχειώδη- λογικό έλεγχο υιοθετούμε τις ανοησίες και τις αυτοαναιρετικές τους λογικές αναλύσεις χωρίς να λογαριάζουμε τις συνέπειες που η στάση μας αυτή έχει στη ζωή μας και στα παιδιά μας; 

Είναι γνωστό πως κάθε σύστημα που δεν μεριμνά για την αναδιοργάνωση και την ευστάθειά του, βαθμιαίως αποδιοργανώνεται και καταρρέει. Το ίδιο φαίνεται πως γίνεται και στις κοινωνίες, όταν αποδέχονται παθητικά την μια παρακμιακή έκφανση μετά την άλλη. Έτσι, αποδεχθήκαμε παθητικά πρώτα την ηθική παραλυσία,  μετά την οικονομική κατάχρηση,  μετά την ατιμωρησία, μετά την κυβερνητικώς επιβαλλόμενη απαιδευσία! Ως συνέχεια σε όλα αυτά,  κυριαρχεί η ανικανότητα των ανθρώπων να δρούν, να σκέφτονται, να προβλέπουν, να οργανώνουν και να να διαχειρίζονται τις καταστάσεις. Μετά από όλα αυτά, επέρχεται και η έλλειψη μέσων και  πόρων, και η ανυπαρξία αγαθών υπηρεσιών. Πλήρης ένδεια και ακρίβεια κυριαρχεί ήδη σε όλα τα επίπεδα!

Όσο εμείς λοιπόν δεν "γυμναζόμαστε" στη λογική και στην ιστορική και πνευματική μας καλλιέργεια τόσο πιο εύκολο είναι να παρασυρόμαστε από έωλες προσκλήσεις! 

Αν οι πολιτικοί χρειάζονται υποχείριους πολίτες, οι πολίτες δεν χρειάζονται ραδιούργους χειριστές. Αν οι πολιτικοί είναι απαίδευτοι και ακατάλληλοι, οι πολίτες πρέπει να μπορούν να το διαπιστώσουν. Αν όμως οι πολίτες είναι ανίκανοι να διαπιστώσουν την ακαταλληλότητα των πολιτικών που διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας και των ίδιων, τότε ένα είναι σίγουρο: Η ζωή μας είναι μια φάρσα που την σκηνοθετούμε επειδή εμπιστευόμαστε την πλειοδοσία στην ανοησία. Επιλέξαμε την πνευματική μας ύπνωση και αναθέσαμε σε τρίτους να ζήσουν με τα κόκκαλά μας.