Η νέα τηλεοπτική σειρά που παρουσιάζεται στο MEGA και αφορά το βίο του Αγίου Παϊσίου, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξαναβαφτιστούμε στα νάματα της πίστης μας.
Δεν είναι το μόνο σχετικό ερέθισμα που μας δίνει η Τέχνη, στις μέρες μας. Είναι, απλώς, το πιο πρόσφατο. Όπως και η κινηματογραφική ταινία για τον Άγιο Νεκτάριο.
Η προοδευτική μας μεταπολίτευση, μάδησε όλα όσα στολίζανε τον πλούσιο χιτώνα του Ελληνικού και Χριστιανικού πολιτισμού μας και μας οδήγησε, γυμνά σκιάχτρα, σε μια εποχή χωρίς Ήθη, χωρίς έθιμα, χωρίς Πίστη, χωρίς Αγάπη, χωρίς Ταυτότητα.
Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας έγινε από τους διασαλευτές της, οι οποίοι και παρέδωσαν στην μεταπολίτευση την εξουσία! Δεν απορώ για την αποχώρηση των σφετεριστών της εξουσίας από τους θώκους αυτής, αλλά για την παραλαβή της σκυτάλης και την -τάχα- άμεση και πλήρη αποκατάσταση της "νομιμότητας" από τους "πολιτικούς θεματοφύλακες της τάξης".
Έκτοτε, αυτή η -νομιμοποιημένη από την χούντα- απίστευτη δημοκρατία μας, προβαίνει στο ένα ατόπημα μετά το άλλο και έτσι φτάσαμε ως εδώ!
Το πολιτικό προσωπικό, υπό το εκάστοτε προσωπείο του, διαφημίζει από θέση κοινωνικής προβολής, πως τα καμώματα της πολιτικής (οι ανοησίες, οι φαυλότητες, οι αυτοαναιρέσεις και οι αντιφατικότητες, οι υβριστικές αντεγκλήσεις και οι συνωμοτικές συνεργασίες, οι εικονικοί και θεατρικοί κοινοβουλευτικοί διαξιφισμοί κλπ) πρέπει να είναι σεβαστά και υποστηρίξιμα και από τους πολίτες. Κάποτε είχαμε αναγάγει σε σημαντικό κοινωνικό πρόταγμα το δικαίωμα λόγου για να εκφράσουμε την διαφωνία μας. Τώρα έχουμε υποχρέωση αναντίρρητης υπακοής, με την απειλή προστίμου, εισπραττομένου, μάλιστα, με την διαδικασία της εισπράξεως των δημοσίων εσόδων. Αυτή είναι μια Δημοκρατία, αποκλειστικά για τους πολιτικούς... επαγγελματίες! Είναι μια δημοκρατία που τους εξασφαλίζει τα προνόμιά τους...
Η μεταπολιτευτική προοδευτικότητα εξώθησε μάλιστα, όλους τους πολίτες, σε απαιτήσεις και διεκδικήσεις από τους άλλους και κατάφερε να μας αναγνωρίσει το δικαίωμα, να ζητούμε από όλους, αλλά να επιτρέπουμε την αυθαιρεσία, την αγένεια και τον ωχαδερφισμό, μόνο για τον εαυτό μας!
Έσι, φτάσαμε, οι άνθρωποι που πέρασαν από την πολιτική κονίστρα (κοινοβούλιο) να μεταφέρουν εκτός αυτής, το εντός αυτής συχνά διαμορφούμενο απαράδεκτο κλίμα ανταλλαγής απόψεων και φτάσαμε να διατηρούμε την ίδια έλλειψη πολιτικής για τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών.
Διαβάζω στον ηλεκτρονικό τύπο, πως ένας πρώην βουλευτής, και πρώην μη επιτυχών να εκλεγεί βουλευτής, που είναι και συγγραφέας (Πέτρος Τατσόπουλος), προέβη σχετικά με την τηλεοπτική σειρά για τον Άγιο Παΐσιο, στην εξής ανάρτησή του στο Facebook
-«-Πώς πάει, άγιε πατέρα; Προχωράει το πρότζεκτ με την αποβλάκωση;
-Μια χαρά προχωράει, τέκνο μου. Έχουμε όμως ακόμη τεράστια περιθώρια.
-Να αποβλακωθούμε περισσότερο;
-Όχι. Να εκδηλώσουμε την αποβλάκωσή μας πιο απενοχοποιημένα.»-[ https://www.iefimerida.gr/ellada/tatsopoylos-gia-agio-paisio-mega-apoblakosi-agie ]
Η δήλωση αυτή, διχαστική, υβριστική, αγενής, υποτιμητική και προσβλητική από την φύση και το περιεχόμενό της, δεν είναι απαγορευτικό να συνιστά άποψη και θέση του προσώπου που την εκφέρει, και να την συζητεί με τους φίλους τους ομοίους και τους οικείους του, αλλά δεν δύναται να την απευθύνει και να την προβάλει δημοσίως, στην "αγορά", για τον κίνδυνο της ανεπίτρεπτης-ως παράνομης- προσβολής, μεγάλου αριθμού συμπολιτών και συνανθρώπων του, αλλά και της πρόκλησης ταραχής αυτών ή της περιαγωγής τους σε βρασμό ψυχικής ορμής, με ενδεχόμενο ακόμη και κάποιο τραγικό περιστατικό.
Ο κ. πρώην βουλευτής, θητεύσας σε περισσότερες της μιας πολιτικές ιδεολογίες, ίσως δεν αντελήφθη σωστά την έννοια του νόμου "για την ρητορική μίσους". Είναι σαφές, πως όταν ο νόμος απαιτεί από το κοινωνικό σύνολο αλληλοσεβασμό, ανεξάρτητα από τις απόψεις και τις πάσης φύσεως, ποιότητος, ηθικής κλπ. επιλογές και απόψεις των μελών του, δεν εννοούμε πως οι βουλευτές (νύν και πρώην) θα εξαιρούνται από την υποχρέωση αυτή. [Άλλο πράγμα είναι που οι βουλευτές -όλων των ιδεολογιών και όλων των κομμάτων-θεωρούν, ότι αυτοί μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, γιατί δεν τους διέπει κανένας νόμος και κανενας περιορισμός].
Φαίνεται πως το μεταπολιτευτικό πρότζεκτ του να ζητάμε διαρκώς περισσότερα, έχει ξεχειλώσει επικίνδυνα. Χρησιμοποιούμε δύο μέτρα και δύο σταθμά, ανάλογα με τις απόψεις και τις ορέξεις μας, κι όχι με βάση αρχές και κανόνες. Αλλά, με ασυδοσία, αυθαιρεσία και ετσιθελισμό. Ως παιδία, άτακτα!
- Φτάσαμε όχι μόνο να ζητάμε, αλλά και προβαίνουμε σε αλλαγή των εννοιών των λέξεων, και την κατάργηση λέξεων με ουσιαστικό και κοινωνικό περιεχόμενο
- όπως και το περιεχόμενο των θεσμών
- τώρα έχουμε καταντήσει να λύνουμε άμεσα, γρήγορα και παστρικά, τα χρονίζοντα προβλήματα τρίτων (βλέπε ονομασία Βόρεια Μακεδονία!), όντες τυφλοί για τα δικά μας
- Φτάσαμε να διακηρύξουμε πως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του(!),
- και να χλευάζουμε την θρησκευτικότητα και την θρησκευτική ελευθερία των Χριστιανών, ενώ δείχνουμε, ανεξήγητη κατ' αρχήν, πρεμούρα για την προστασία και την έκφραση της θρησκευτικής ελευθερίας και πίστης άλλων.
- Πέρα από την άρνηση των ιστορικών γεγονότων που επιδεικνύει ευρύς κύκλος τάχα διανοουμένων, που την διατυμπανίζει ως κατάκτηση των ευφυών
- που καταγίνονται και με την νόθευση της εθνικής μας ταυτότητας μειοδοτούντες επί των εθνικών θεμάτων!
Κανείς δεν υποχρεούται να ακολουθήσει την χριστιανική διδασκαλία. Ο κ. πρώην βουλευτής,έκανε φασαρία, όπως αυτοί που λοιδορούσαν και σταύρωσαν τον Χριστό, πριν από 2000 χρόνια, επειδή δεν ήθελαν να τον ακούν!
Κι όμως αγαπητέ κ. πρώην βουλευτά, υποχρεούσθε να τους ακούτε όλους, όπως κι εμείς ακούμε εσάς! Κι αν ο καθένας μας επιχειρήσει να εξαφανίσει όσους τον ενοχλούν, δυστυχώς θα βρεθούμε αντιμέτωποι! Πράγμα που δεν συνάδει με τον πολιτισμό μας! Ή μήπως, συνάδει με τον δικό σας;
Δείτε κι εδώ τί λέει ένας, διεθνούς εμβέλειας, τούρκος καθηγητής, ο κ. Taner Akcam για το περιεχόμενο και την ουσία των διαφόρων πολιτισμών!
