Η "διαφήμιση ενάντια στις αμβλώσεις" που είχε αναρτηθεί στους χώρους του μετρό, κατέβηκε άρον-άρον, γιατί τάχα αντιβαίνει στον νόμο που αναφέρεται στην ελευθερία των αμβλώσεων, [που είναι πια μια σύγχρονη κατάκτηση της γυναίκας να διαθέτει το σώμα της όπως αυτή θέλει κάθε φορά!].
Το θέμα βέβαια, δεν είναι η διαφήμιση ενάντια στις αμβλώσεις. Γιατί, η αφίσα αυτή, δεν συνιστά διαφήμιση και δεν καλεί σε καμμία αξιόποινη πράξη. Το αντίθετο μάλιστα: Συνιστά ενημέρωση για θέμα που άπτεται της βιοηθικής, η οποία αποτελεί πλέον αυτοτελή κλάδο της επεμβατικής ιατρικής. Και παραινεί σε αποφυγή βιοηθικών ατοπημάτων.
Το πραγματικό θέμα, με το σάλο που ξεσηκώθηκε, είναι ότι ταμπουρωνόμαστε πίσω από ιδεοληψίες, που μας ωθούν,
- να επιβάλλουμε τις απόψεις μας, όσο αυθαίρετες-αυταναιρούμενες-παράλογες ή φασιστικές και να είναι,
- να αρνούμεθα παντελώς την κριτική στις ιδεοληπτικές συμπεριφορές μας,
- να ενοχοποιούμε, κενολογούντες, την άλλη άποψη,
- να αρνούμεθα την ουσιαστική ενημέρωση, μένοντας ουραγοί στην σκέψη και την εγρήγορση, από κεκτημένη αδράνεια.
Είναι σαν να λέμε, πως επειδή το θέμα της άμβλωσης είναι ευαίσθητο από πολλές πλευρές, ας μην το συζητάμε, κι ας μην μας απασχολεί, γιατί είναι σημαντικότερη η ξεγνοιασιά και η άνεσή μας. Μακριά από μας οι στενοχώριες και τα διλήμματα. Αυτά, τα πήρε όλα, από πάνω μας, ο νόμος που επιτρέπει τις αμβλώσεις.
Αφού το λέει ο νόμος, μπορούμε να το κάνουμε, ελεύθερα και ακατάκριτα, όποτε θέλουμε κι όποτε μας βολεύει!
Έχουμε λοβοτημηθεί ή μήπως έχουμε παραφρονήσει;
Πολιτική και δημοσιογραφική ευήθεια ή σπάνις θεμάτων δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου