Έγραφα προ καιρού (http://www.filareti.gr/2015/) , με την ευκαιρία της ορκωμοσίας της κυβέρνησης Τσίπρα, επί τη αναλήψει των καθηκόντων της, για τον όρκο στον δημόσιο βίο. Έγραφα, κυρίως, με αφορμή πως τα περισσότερα εκ των μελών της, δεν ορκίστηκαν με τον καθιερωμένο θρησκευτικό όρκο, παρά μόνο έδωσαν την διαβεβαίωση της προσωπικής τους τιμής.
Ο όρκος και ο λόγος του εντίμου και ηθικού ανθρώπου, συνήθως, ταυτίζονται. Δεν θα αξιολογήσουμε εμείς, εδώ, την ηθική και την εντιμότητα των ανθρώπων. Θα αρκεστούμε να επισημάνουμε πως η διαβεβαίωση της προσωπικής τους τιμής (πως θα εργαστούν για το καλό της πατρίδας), ήταν, τελικά, χωρίς κανένα αντίκρυσμα. Κοπίασαν, αγωνίστηκαν πολύ, και παρά τις περί του αντιθέτου, αρχικές τους διαβεβαιώσεις, όλος τους ο κόπος και ο αγώνας, εστιάστηκε, μέχρι σήμερα, στην εξυπηρέτηση, κυρίως, του κομματικού τους ακροατηρίου.
Είπανε οι παλαιοί, πως "Αρχή άνδρα δείκνυσι". Και τούτο φαίνεται να ισχύει, ατόφιο κι απαράλλαχτο, μέχρι σήμερα!
Αναδείξαμε, τότε, μια κυβέρνηση, που αυτο-αποκλήθηκε "κυβέρνηση της αριστεράς" (και μάλιστα κόντρα στο Σύνταγμα που επιτάσσει "κυβέρνηση των Ελλήνων"), παρόλο που είχε ένα δεξί ποδάρι, για να στηρίζει την εξουσία της.
Και το δεξί ποδάρι, εκείνης της κυβέρνησης, σαν διεκδικούσε την ψήφο μας, προεκλογικά, υποσχόταν, όπου βρισκόταν κι όπου στεκόταν: "εμείς δεν θα σας προδώσουμε ποτέ!" Παρ' όλα αυτά, με την σιωπηλή -και αμετακίνητη- υποστήριξή του, η κυβέρνηση της αριστεράς έδωσε μακεδονική ταυτότητα και μακεδονική γλώσσα στους σλαβοσκοπιανούς, και πραγματοποίησε πολλές άλλες αριστερές παροχές και κοινωνικές διευθετήσεις, με τις οποίες
- προκάλεσε επικίνδυνα ρήγματα στην συνοχή του κοινωνικού ιστού της Χώρας,
- χάρισε σε μη δικαιούχους την ελληνική ταυτότητα,
- ποδοπάτησε επανειλημμένα τις κατευθυντήριες του Συντάγματος σχετικά με την Παιδεία και το κοινωνικό κράτος, την διεθνή μας παρουσία και ευθύνη, την ευρωπαϊκή μας προοπτική και συμμετοχή
- και βάθυνε τις κοινωνικές ανισότητες καθιστώντας όλο και μεγαλύτερο το πλήθος των... άτυπα εξουσιαζόντων ...ανίσων, που αυτοβούλως -δηλ. χωρίς την λαϊκή ή την θεσμική εντολή- πήραν την εξουσία να παρεμβαίνουν, να διατάζουν, να απαγορεύουν και να επιβάλουν, να εισβάλλουν και να προσβάλλουν θεσμούς, δομές, πολίτες, υπαλλήλους κλπ. και να οικειοπούνται αυθαιρέτως την εξουσία για την παράνομη επιβολή -από την πίσω πόρτα- του δικού τους πολιτικού οράματος
- χωρίς καθόλου να μειώσει την ...υπεροχή των "υπερεχόντων" (και τέτοιοι είναι οι πολικοί φίλοι, τα κομματικά στελέχη, κι όσες εξαγορασμένες δια τιμαρίων υποστηρικτικές ψήφοι, κλπ).Και
- Συνάθροισε, ανάμεσα στους υπερέχοντες, κι εκείνους που με την βία επιβάλλουν το ατιμώρητο, το ανυπόχρεο, το άκριτο των εγκλημάτων τους, την πολιτική φιλαυτία και αλαζονική συμπεριφορά, μόνο και μόνο για να διατηρηθεί η χωρίς έργο και προοπτική εξουσία της,
- εξαθλιώνοντας ουσιαστικά ό,τι είχε απομείνει από πολιτική αξιοπρέπεια και δεοντολογία στην μεταπολιτευτική σκηνή της πατρίδας μας.
Καθώς παρήλθε πλέον ο πολιτικός χρόνος της κυβέρνησης Τσίπρα, πανηγυρικώς αναδείχθηκε, αυτοπραγματούμενη, η ποιητική προφητεία της αριστεράς: "πού είσαι νιότη πού 'δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος" (Βάρναλης).
Που μπορεί μεν να είναι αυτοαναφορική, και εν επιγνώσει αυτασαρκαστική, αλλά είναι και άλλο τόσο ρεαλιστική. Ιδιαίτερα, μάλιστα, αν θυμηθούμε, την αθρόα κατάρρευση των σοσιαλιστικών καθεστώτων και ιδεωδών, και τον πόνο, καθώς και όλα τα γνωστά πλέον δεινά, που προκάλεσαν όπου, στον κόσμο, κυριάρχησαν και κυβέρνησαν ως αριστερές εξουσίες.
Ύστερα από όλα αυτά, θα πρέπει να προβληματιστούμε, αν την ευτυχία στον κόσμο θα την φέρουν οι απόψεις και οι πολιτικές "ενός μόνου ανδρός", ή αν θα την επιφέρει η σύνθεση των κοινωνικών προταγμάτων. Και ειδικώτερα, των προταγμάτων εκείνων, που αφορούν τον κόσμον άπαντα, κι όχι ορισμένα μόνον άτομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου