Προοδευτικοί και οπισθοδρομικοί.

 

Οι τελευταίες εκλογές, ανέδειξαν το ερώτημα: Και τώρα, τί έγινε, απορρίψαμε την "πρόοδο, κι επιλέξαμε την "συντήρηση ή την οπισθοδρόμηση";

Αλήθεια, τί είναι πρόοδος και τί είναι συντήρηση, ή τί είναι οπισθοδρόμηση;

Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται!

Μπορεί, κάποτε, η επανάσταση των καταπιεσμένων, να ήτανε η μοναδική κοινωνική και πολιτική πρόοδος, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως πάντα (και μάλιστα, διαρκώς) υπάρχει και μια άλλη όψη στα πράγματα. Ας μην είμαστε μονόπλευροι.

Εξάλλου, καταπιεσμένοι δεν είναι μόνο οι (κακά αμειβόμενοι) εργαζόμενοι, αλλά κοι οι εργοδότες που απασχολούν ακατάλληλους εργαζόμενους. Καταπιεσμένοι, είναι και όλοι οι συνεπείς, που πληρώνουνε τα σπασμένα από τις αστοχίες των ασυνεπών. Είναι και όλοι οι εκλογείς που δημαγωγούνται από επιτήδειους και αναποτελεσματικούς, ή ψεύτες πολιτικούς. Είναι όλοι όσοι εμπιστεύονται την λύση των προβλημάτων τους σε επαγγελματίες που ενεργούν ασυνεπώς και κακόπιστα, κλπ.

Είναι οι νέοι που γαλουχούνται στην πνευματική και γνωστική ακηδία, αντί να εκπαιδεύονται στην επιμέλεια και στην πειθαρχία προκειμένου να μάθουν να μαθαίνουν,  να εργάζονται, να καταρτίζονται και να έχουν άποψη,  να κρίνουν για να επιλέγουν, και να φέρνουν -παραγωγικά και δημιουργικά- αποτέλεσμα με τις επιλογές και τις δράσεις τους

Πρόοδος! Όρος, φτιαγμένος για να δείχνει το προχώρημα, την εδαφική μετατόπιση, την αλλαγή θέσης. Όχι αναγκαία προς τα εμπρός. Συνεκδοχικά, ο όρος σηματοδοτεί την βελτίωση (γεωγραφικής/οικονομικής/κλπ) θέσης.

Συντήρηση: Όρος που υποδηλώνει την διατήρηση του παλιού, χωρίς αναγκαία άρνηση της συνύπαρξης του παλιού με το νέο.

Οπισθοδρόμηση: Όρος αρνητικά -κατ' αρχήν- φορτισμένος, αφού υποδηλώνει το πισωγύρισμα. Πόσο κακό, όμως μπορεί να είναι ένα πισωγύρισμα;

• Στην σκέψη ενός "επαναστάτη" το πισωγύρισμα, μπορεί να φαντάζει ως αποτυχία, δειλία, ή ήττα.
• Στην σκέψη ενός ρεαλιστή, το πισωγύρισμα, μπορεί να είναι αναδίπλωση, ή ευκαιρία για βελτίωση, ή ακόμη και απόφαση για αναίρεση ενός βιαστικού ή μη καλά οργανωμένου εγχειρήματος.
• Σε κάποιες ιδιοσυγκρασίες, όμως, η "οπισθοδρόμηση", μπορεί να φαντάζει ως εγκατάλειψη οράματος ζωής, που πιά, αδειάζει από όλη εκείνη την δύναμη, που ίσαμε την ώρα τούτη, κινούσε αυτή την επαναστατημένη ζωή. Ετούτη την ζωή, την άδεια, είναι που φοβόμαστε για να κάνουμε πίσω. Να κάνουμε πίσω από τις πλάνες μας, τις ονειροφαντασιές και τις ανοησίες μας.
• Και κάποιοι, που τους αρκεί νά 'χουν τον λόγο [για να διατάζουν κάθε τόσο "έφοδο!"], σαν που συστηματικά επαγγέλλονται τους επαναστάτες, ακόμη κι αν εξέλιπαν οι λόγοι (ή οι σύντροφοι) της επανάστασής τους, αυτοί θα βρούνε έναν καινούργιο λόγο, ή θα βρούνε ένα καινούργιο πλήθος "συντρόφων", που να ακούει στο παράγγελμά τους για έφοδο κατά των άλλων.

Γιατί αυτοί, δεν θέλουν να γίνουν οι ίδιοι  καλύτεροι.
Αυτοί, θέλουν, απλώς, να διατάζουν τον κόσμο να γίνει καλύτερος! Αυτοί είναι ζωντανά  κι επαναστατημένα εφηβικά απολιθώματα.