Η προκαταβολή και η προκατάληψη

 

Συχνά, σε μια συζήτηση,  ακούμε την παραίνεση μην "προκαταβάλεις".... και εν τοις πράγμασιν εννοούμε μην "προκαταλάβεις"!

Η σύνθεση, κάθε σύνθεση, είναι μια δουλειά που θέλει τάξη. Και μάλιστα όταν θέλουμε να φτιάξουμε κάτι "στέρεο", με νόημα και χρήση σωστή, τα υλικά πρέπει να μπαίνουνε στη θέση, που ταιριάζει με τον σκοπό της "κατασκευής" μας.

Το "δύσκολο" είναι, να είναι κανείς σωστός τεχνίτης, δηλαδή να βρεί την σωστή θέση των υλικών και των εξαρτημάτων, έτσι ώστε να υπηρετείται ο σκοπός της κατασκευής μας.

To ανακάτωμα των υλικών είναι στο μυαλό μας. Στην κατανόηση που έχουμε για τα πράγματα. Κατανόηση, δηλαδή γνώση και αντίληψη των πραγμάτων.

Έτσι, όταν λέμε "μην προκαταβάλεις", εννοούμε -αναποδράστως- μην "δώσεις εκ των προτέρων", όπως όταν αγοράζουμε και πληρώνουμε έναντι του όλου τιμήματος (τμηματικά), κι απομένει να γίνει η ολοσχερής εξόφληση στο τέλος, με την παραλαβή.

Ενώ, όταν λέμε "μην προκαταλάβεις" σαφέστατα, εννοούμε "μην θεωρείς δεδομένο", "μην θεωρείς εκ των προτέρων γνωστό". [Αλλά και μην υπαγορεύεις μια αντίληψη, όπως στην περίπτωση που ισχυριζόμαστε κάτι, και στη συνέχεια, αυτό το επαναλαμβάνουν και οι άλλοι. Κάτι δηλαδή, σαν "προ-κατάληψη" της σκέψης τους].

Άλλο πράγμα η πρόληψη. Αυτή έχει προκαταλάβει την σκέψη όλων μας. Μια κοινωνικά παγιωμένη αντίληψη, έχει εγκατασταθεί στο μυαλό μας, χωρίς καμμιά σκέψη δική μας, χωρίς καμμιά δική μας διανοητική διεργασία. Έρχεται από το παρελθόν, και αδυσώπητα μας κυβερνάει! Μέχρι που να προβάλουμε κι εμείς τις αντιστάσεις μας, και να την καταρρίψουμε με λογική και έλεγχο των πραγμάτων.


Λήψη. Κατάληψη. Προκατάληψη. Πρόληψη.
λαμβάνω
κατά+λαμβάνω,
προ+κατα+λαμβάνω
προ+λαμβάνω


Βολή. Καταβολή. Προκαταβολή. Προβολή.
βάλλω
κατά+βάλλω
προ+κατά+βάλλω
προ+βάλλω