Το ποιητικό αίτιο ως ... παράγων θερμοκρασίας!

 

Αρχιμηνιά κι αρχι-χρονιά κι αρχή-καλός μας χρόνος.  Και έπεται ανοησίας η συνέχεια. Εγκαινιάσαμε ένα μετρό που δεν υπάρχει και, ανεπαισθήτως, είχαμε ήδη (από τον Αύγουστο!) βγεί από τα μνημόνια. Ανεπαισθήτως, γιατί κανείς δεν το αντιλήφθηκε, και πουθενά δεν σημειώθηκε η παραμικρή διαφοροποίηση. Εν τω μεταξύ δημιουργήσαμε στα γρήγορα μια Μακεδονία στα σλαβοχώρια, έτσι, απλώς, γιατί... "χρόνιζε, κι είχε καθυστερήσει πολύ" το θέμα!

Μιλάμε, για τα τρέχοντα,  με όρους που δεν βγάζουν νόημα σε καμμιά γλώσσα, ούτε και στη γλώσσα αυτού που ομιλεί και διατυπώνει τις σκέψεις του. Μήπως, χρησιμοποιούμε μια "νεωτερική γραμματική";

Διαβάζω στους protagon.gr/galleries πως" παρά το γεγονός πως η "θερμοκρασία ήταν 26 βαθμοί Κελσίου υπό του μηδενός", ρώσος κολυμβητής βούτηξε στα νερά του ποταμού Γενισέϊ του Κρασνογιάρσκ, επιβραβευόμνος από τον ρώσο Αγιο-Βασίλη, τον Παππού Χιονιά".

Δεν ήξερα πως οι ρώσοι έχουνε για Αγιο-Βασίλη τον Παππού Χιονιά. [Αλλά είναι κατανοητό, να έχουνε οι ρώσοι για παππού τον χιονιά, αφού το χιόνι είναι σχεδόν διαρκώς στην πατρίδα τους. Κατανοητό να τον πούνε και Άγιο Βασίλη. Συμβαίνει σε όλους τους τόπους, να χαρακτηρίζονται από τα πιο συνηθισμένα πράγματα, από τα οποία περιστοιχίζονται οι άνθρωποι στην καθημερινή ζωή τους.

Αντίθετα από την Ρωσία, σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική, ο Άγιος Βασίλης, εμφανίζεται ως (ψευδο)διανομέας διακαώς επιθυμούμενων αγαθών (διαφημιστής), που μας γνωστοποιεί την κυκλοφορία τους μέχρι την πόρτα μας και που μας καλεί να τα απολαύσουμε, αλλά  και να τα χαρίσουμε στους φίλους μας! (Παλαιότερα (ο ψευδοδιανομέας-διαφημιστής) μας καλούσε να τα αποκτήσουμε και με τραπεζικά δάνεια, αν δεν μας αρκούσε ο υπάρχων προϋπολογισμός μας). Γιατί, αυτό ακριβώς ευδοκιμεί σε αυτούς τους τόπους, η (μιμητική/καταναλωτική) κυκλοφορία εμπορευματικών αγαθών, αδιαφόρως και ανεξαρτήτως κόστους, καιρού ή χρημάτων!]

Εκείνο όμως που ήξερα καλά, είναι πως ο Κέλσιος δεν ήταν αυτός που διαμόρφωσε αυτές καθεαυτές τις θερμοκρασίες. Απλώς τις μέτρησε. Ούτε η κλίμακα του Κελσίου ήταν αυτή που διαμόρφωσε τις θερμοκρασίες του περιβάλλοντος, Απλώς, ο Κέλσιος ενέταξε τις θερμοκρασίες στα σκαλοπάτια (στις βαθμίδες) της κλίμακάς του.

Τώρα, τί ακριβώς εννοεί ο δημοσιογράφος όταν ισχυρίζεται πως "η θερμοκρασία ήταν 26 βαθμοί Κελσίου υπό του μηδενός", μόνον αυτός γνωρίζει.

Φαίνεται πως την εποχή των καταλήψεων, πολλά μαθήματα χάθηκαν. Ανάμεσα σ' αυτά και το μάθημα της σημασίας των προθέσεων όταν αυτές συνδυάζονται με τις διάφορες πτώσεις των ονομάτων, τα οποία αυτές συνοδεύουν.

Τα μαθήματα, μπορεί να χάθηκαν όχι για λόγους κατάληψης ή αποχής, αλλά, επειδή, απλώς, δεν διδάχθηκαν! Έτσι, ας μην αδικήσουμε τους καταληψίες.

Αν αναζητήσουμε την αιτία στις οδηγίες της Πολιτείας περί την διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας, μάλλον εκεί θα την βρούμε. Γιατί, η Ελληνική γλώσσα δεν διδάσκεται πια με σκοπό να γίνει κτήμα εσαεί των νέων, που θα την χρησιμοποιούν για να εκφράσουν με ακρίβεια αυτό που θέλουν, κι αυτό που εννοούν, που θα την διδάξουν κι αυτοί στα παιδιά τους μέσα από την σωστή χρήση της. Κάποιος υπουργός μάλιστα, είπε να ορίσουμε την αγγλική γλώσσα γι' αυτόν τον σκοπό. Κάποιος άλλος έκανε εκπτώσεις στις απαιτήσεις για την διδασκαλία της γλώσσας, και ο τελευταίος κάνει εκπτώσεις γενικά στην εκπαίδευση, αλλά κυρίως στην καλλιέργεια των μαθητών μέσα από το σχολείο.

Ας  δούμε αναλυτικότερα το σημερινό αξιοπερίεργο, για να μην αφήσουμε -κι εμείς- κενό, πάνω στο θέμα του σημερινού σημειώματος, και να θυμίσουμε ότι:

• Η πρόθεση υπό, όταν ακολουθείται από γενική πτώση έχει την έννοια του "ποιητικού αιτίου". [Αν αυτό (το ποιητικό αίτιο), δεν είναι γνωστό ως ορολογία, διευκρινίζουμε ότι στην περίπτωση αυτή μιλάμε για το συντακτικό φαινόμενο όπου δηλούται  το πρόσωπο ή το πράγμα από το οποίο προέρχεται η ενέργεια που δέχεται/υφίσταται το υποκείμενο ενός παθητικού ρήματος (ή ισοδυνάμως αυτόν που προκαλεί κάτι σε κάποιον ή σε κάποιο πράγμα ) π.χ. ο Ισαάκ επρόκειτο να θυσιασθεί υπό του Αβραάμ (=ισοδυνάμως, στην καθομιλουμένη, λέμε " ο Ισαάκ επρόκειτο να θυσιασθεί από τον Αβραάμ")].
• Η πρόθεση υπό (στην σύνθεση) με ονομαστική, όπως στην λέξη υποπρόξενος, σημαίνει τον ιεραρχικά κατώτερο.
• Η πρόθεση υπό όταν συντάσσεται με αιτιατική πτώση, έχει την έννοια μιας κατάστασης "κάτω από" την εξουσία, τις εντολές, την κυριαρχία κλπ., π.χ. υπό (την) γερμανική κατοχή, υπό την επήρεια, υπό το μηδέν κλπ.

Έτσι, η φράση του δημοσιογράφου "θερμοκρασία 26 βαθμοί Κελσίου υπό του μηδενός", μας παρέχει μηδενική πληροφορία, γιατί αποτελεί λαθεμένη χρήση των όρων στην δομή της γλώσσας, αφού το μηδέν βαθμοί Κελσίου είναι κατάσταση/επίπεδο της θερμοκρασίας, και δεν μπορεί να παρίσταται ως ικανό (ως ποιητικό αίτιο) να δράσει/να ενεργήσει με λογική ή/και παράλογη κρίση, με αποφασιστικότητα και δυναμισμό, κάτι που θα έκανε ένα έμψυχο όν αφ' εαυτού...

Παρόμοια είναι και η περίπτωση του (...δημοσιογραφικής κυρίως, λεξιπλαστικής παρέμβασης), ανεξαρτήτου βάθους, ανεξαρτήτου καιρού, ανεξαρτήτου κόστους κλπ., αντί για το σωστό

• ανεξαρτήτως βάθους, 
• ανεξαρτήτως καιρού, 
• ανεξαρτήτως κόστους.

Και τούτο, γιατί ούτε το βάθος, ούτε ο καιρός, ούτε και το κόστος (μπορούν να σκεφθούν, να αποφασίσουν και να ενεργήσουν έτσι, ώστε να) είναι ανεξάρτητα και ελεύθερα από εμάς, ή από οποιονδήποτε άλλον που τα καταπιέζει. Εμείς είμαστε αυτοί που θα αποφασίσουμε για κείνα που θέλουμε και δεν θα υποχωρήσουμε μπροστά στο βάθος, τον καιρό ή το κόστος που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε (για να ανασύρουμε το ναυάγιο, να πάμε εκδρομή ή να αγοράσουμε κάτι πολύ ακριβό, κλπ).

Θα ενεργήσουμε, δηλαδή,
ανεξαρτήτως βάθους/καιρού/κόστους
ή
ανεξάρτητα από το βάθος που θα πρέπει να φτάσουμε/ τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατούν/το κόστος που θα πρέπει να καταβάλουμε...

Σημείωση: Όλες, ή τουλάχιστον πολλές από τις προθέσεις, συντάσσονται με περισσότερες από μια πτώσεις των ονομάτων τα οποία τις συνοδεύουν, με την -γνωστή μας- συνέπεια να αλλάζει και η σημασία τους.