Το πανεπιστημιακό άσυλο και ο αγρός του κεραμέως

 

Διαβάζω (εδώ), την απάντηση του Υπουργού Παιδείας, σε επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτίνας της Νέας Δημοκρατίας, Νίκης Κεραμέως, με θέμα: «Ανεξέλεγκτη η βία και η ανομία στα τριτοβάθμια ιδρύματα».

Κι ούτε λίγο ούτε πολύ, ο υπουργός μας, της λέει, και σε όλους μας το λέει (αφού όλα αυτά είναι γραμμένα στα πρακτικά της Βουλής), πως δεν ξέρει τί της γίνεται! Αναρωτιέται, μάλιστα, πού τα είδε όλα αυτά! Και γιατί κατηγορεί για αδράνεια την κυβέρνηση, η οποία -ειδικώς αυτή η κυβέρνηση- έλυσε όλα τα σχετικά προβλήματα, εκτός από το ζήτημα ασύλου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου πράγματι υπάρχουν προβλήματα, αλλά, ... όλα τα άλλα; Σας παρακαλώ, λέει ο υπουργός, "μην αδικείτε τον εαυτό σας λέγοντας τέτοια πράγματα...". 

Σταχυολογώ μερικά από τα λεγόμενα (και μερικά από τα εκ των λεγομένων συναγόμενα) του υπουργού:

• -Τι να κάνουμε; Να βάλουμε αστυνόμους να παρακολουθούν τα μαθήματα με το μάτι τους γυρισμένο στο Αμφιθέατρο μήπως και κουνηθεί κανένας; Λοιπόν δεν είναι στη δική μας λογική αυτό. (Εμείς δεν βάζουμε την αστυνομία, βάζουμε το κόμμα...)
• -Να ξεκαθαρίσουμε το εξής: για πρώτη φορά, η δική μας Κυβέρνηση αναγνωρίζει το πρόβλημα κι έχει συστήσει μια τόσο σημαντική ομάδα εργασίας....(έτσι δεν κάναμε και με τα μνημόνια; όταν αναγνωρίσαμε την αναγκαιότητα βάλαμε και το δικό μας! έτσι θα κανουμε και με το άσυλο, τώρα θα το μελετήσουμε...)
• -... είναι ένα σύνθετο θέμα. Δεν θέλετε να αναγνωρίσετε τη συνθετότητα του προβλήματος. Αυτό σας μπλοκάρει. Νομίζετε ότι η κοινωνία είναι κάτι μαύρο - άσπρο. Δεν είναι λοιπόν μαύρο - άσπρο. (Όχι, η κοινωνία δεν είναι άσπρο-μαύρο, θέλουμε να την κάνουμε σύριζα...)
• - Η αντιμετώπιση δεν είναι η αστυνομοκρατία των πανεπιστημίων αλλά η κατανόηση του χαρακτήρα των προβλημάτων, γιατί δεν είναι ένα το είδος της παραβατικότητας, και με βάση αυτό να δούμε τι μέτρα μπορούν να ληφθούν ώστε μακροπρόθεσμα να εξασφαλιστεί η έλλειψη αυτής της παραβατικότητας... (άσε να το κατανοήσουμε ως κυβέρνηση πρώτα, και μετά θα βρούμε τον τρόπο να μην υπάρχει καμμιά παραβατικότητα που δεν την ελέγχουμε...)
• -Δεν είπα ότι δεν υφίσταται βία και ανομία. Εγώ διάβασα τον τίτλο σας στον οποίο λέτε «Ανεξέλεγκτη η βία και η ανομία στα Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης». Ανεξέλεγκτη η βία και η ανομία; Πραγματικά; Το πιστεύετε; (η βία η δική μας, δεν είναι ανεξέλεγτη, είναι κομματική, είναι εντεταλμένη, πώς το λένε; γιατί δεν το καταλαβαίνετε;)
• -Λέτε να μπαίνει αυτεπάγγελτα η αστυνομία. Σωστά; Μπορείτε να μου πείτε ποιος θα λαμβάνει την απόφαση ότι μια πράξη είναι αυτεπάγγελτη και θα παρεμβαίνει; Ποιος; Ο πρύτανης θα τους φωνάζει; Κάποιος τυχαίος πολίτης που θα περνάει από κει; Κάποιος φοιτητής; Ή κάποιος αστυνόμος κοιτάζοντας μέσα από τα κάγκελα θα λέει: «α, κάτι γίνεται και αυτό είναι αυτεπάγγελτο;». Σε ένα κράτος δικαίου δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Πάρτε το είδηση! (Το θέμα είναι ποιός θα διατάζει! Και τώρα, καπετάνιοι είμαστε εμείς! εμείς λοιπόν, θα διατάζουμε, ό,τι θέλουμε!).

Και τί άλλο δεν είπε ο υπουργός μας!

Εξήρε μάλιστα το έργο του (μέλους της επιτροπής μελέτης επί του θέματος του πανεπιστημιακού ασύλου) κ. Παρασκευόπουλου, που ήταν και "λαμπρός υπουργός δικαιοσσύνης". Αυτός θα λύσει (θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε) και το θέμα για το άσυλο.[Μιλάμε γι αυτόν, που απελευθέρωσε με τους νόμους του, τους κακοποιούς, γιατί το αριστερό κράτος δικαίου συγχωρεί τους εγκληματίες οι οποίοι στρέφονται κατά του αστικού κράτους και των καπιταλιστών με προσωπικές επιθέσεις, δολοφονίες, καταλήψεις, βιαιοπραγίες, καταστροφές κλπ. ]

Από την σκοπιά μου, λόγω αντικειμένου και ειδικού ενδιαφέροντος για το θέμα του ασύλου(*), γνωρίζω -από τα θεσπισμένα και από την λογική του πράγματος- πως όταν το πανεπιστημιακό άσυλο, χρησιμοποιείται για λόγους άλλους και ξένους προς εκείνους που προκάλεσαν -εξαιτίας των περιορισμών που είχαν επιβληθεί την εποχή της χούντας- την θέσπισή του (χάριν της ελευθερίας της διδασκαλίας, της επιστημονικής έρευνας, αλλά και της διακίνησης ιδεών), τότε ξεφεύγει από την αποστολή και τον σκοπό του, και κανένα κράτος δικαίου του πολιτισμένου κόσμου δεν θα επέτρεπε τέτοια κατάχρηση και εκτροπή.

Βέβαια, υπάρχουν και τα κράτη του ολοκληρωτικού κόσμου, που χρησιμοποιούν όλες τις κρατικές δομές, με τους μηχανισμούς και τους οργανισμούς τους, κι ανάμεσα σ' αυτές και τα Πανεπιστήμια, για να πετυχαίνουν τα κομματικά τους οράματα και τους πολιτικούς τους στόχους.

Η ενδόμυχη πρόθεση του Υπουργού, αποσαφηνίστηκε πλήρως μετά το "φτάσιμον στην Ιθάκη". Είναι, φαίνεται, οι νέοι καπετάνιοι, που πήραν την εξουσία τώρα πια, και οι οποίοι δεν θα ξεχάσουν ποτέ "τί σημαίνει να μην έχεις την εξουσία στα χέρια σου". Είναι, θαρρούν, οι νέοι εφ' όρου ζωής τους γενικοί γραμματείς της πολιτείας μας, όπως κάποτε παλαιότερα οι γγ του κκσε, στη σοβιετία. Παρόλο που το είδος αυτό της πολιτικής μαράζωσε, δεν έδωσε κοινωνικούς καρπούς, και φυλλορρόησε άδοξα, ετούτοι εδώ βαλθήκανε να αναστήσουνε τον κούφιο λόγο και το κούφιο όραμα, απλά και μόνο για να ορίζουν.

Ύστερα από όλα αυτά, θαρρώ πως ένα άσυλο -σκέτο- θα το χρειάζονται πάντοτε, όσοι εξαπατούν και όσοι καταχρώνται. Κι ας γίνονται, περιστασιακά, ακόμη και άρχοντες, οι ίδιοι. Γιατί ο νόμος είναι για όλους. Κι άμα "είναι δίκαιο", μπορεί "να γίνει και πράξη" σε καιρούς που δεν συμφέρουν κάποιον, σε ατομικό επίπεδο....

Και είναι δεδομένο, ο υπουργός το παραδέχεται,  ότι στα πανεπιστήμια υπάρχει βία και ανομία, αλλά ισχυρίζεται πως δεν είναι γενικώς "ανεξέλεγκτη", παρά μονάχα σε ένα Πανεπιστήμιο! (Κι η Πολιτεία τί κάνει;).

Αλλά δεν υπάρχει μόνο βία και ανομία στα πανεπιστήμια,

• υπάρχει και η αναξιοπιστία των πολιτικών προγραμμάτων της κυβέρνησης που δεν τηρήθηκαν 
• υπάρχει και η δημαγωγική εξαπάτηση της κοινωνίας
• υπάρχει και η προκλητικότητα στην δικαιολόγηση των αδικαιολογήτων
• υπάρχει και η ένσταση του ακαταλογίστου (είναι τόσο νέος ο πρωθυπουργός μας...)
• υπάρχει και η κατευθυνόμενη συστράτευση του Τύπου
• υπάρχει η μεθόδευση της πολιτικής και κοινωνικής διαίρεσης των ελλήνων
• και τόσες άλλες μορφές βίας (οικονομικής, ψυχολογικής) για την επίτευξη του εξανδραποδισμού των ελλήνων, και για την καταστροφή κάθε δημιουργικής και μη κομματικής δύναμης στην χώρα.

Διαβάζω στο κατά Ματθαίον κεφ. 27, εδ. 3-10: "3 Τότε ιδών Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν ότι κατεκρίθη, μεταμεληθείς απέστρεψε τα τριάκοντα αργύρια τοις αρχιερεύσι και τοις πρεσβυτέροις 4 λέγων· ήμαρτον παραδούς αίμα αθώον. οι δε είπον· τι προς ημάς; συ όψει. 5 και ρίψας τα αργύρια εν τω ναώ ανεχώρησε, και απελθών απήγξατο. 6 οι δε αρχιερείς λαβόντες τα αργύρια είπον· ουκ έξεστι βαλείν αυτά εις τον κορβανάν, επεί τιμή αίματός εστι. 7 συμβούλιον δε λαβόντες ηγόρασαν εξ αυτών τον αγρόν του κεραμέως εις ταφήν τοις ξένοις· 8 διο εκλήθη ο αγρός εκείνος αγρός αίματος έως της σήμερον.

Καταλήγω, πως αφού πληρώνουμε τόσα και τόσα για να αποκαθιστούμε κάθε τόσο τις ζημίες στα ΑΕΙ, που προκαλούνται από τις βίαιες και άνομες συμπεριφορές των ξεθαρρεμένων και αείποτε ατιμώρητων φοιτητών, έχουμε ήδη τους αγρούς του αίματος, όπου συχνάζουν και δρούν οι αποξενωμένοι από κάθε εκπαιδευτική, παιδευτική και γνωστική λειτουργία και διαδικασία. Αγορασμένους, μάλιστα, με τα χρήματα της προδοσίας των πιο σημαντικών κοινωνικών προταγμάτων. Όπως είναι η Παιδεία, η ασφάλεια, η Δικαιοσύνη, η ευνομία, η λογοδοσία των πολιτικών προς τον λαό, κλπ.

Αυτούς τους αγρούς αίματος αποκαλούνε "πανεπιστημιακό άσυλο" οι αρχιερείς της φαρισαϊκής υποκρισίας.


(*) Σημείωση: Κάποτε είχα επιδιώξει να κάνω διδακτορικό, στο θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά συνάντησα ακαδημαϊκό "τοίχο", με το αιτιολογικό πως "δεν υπάρχει γνωστή βιβλιογραφία"!