Θα έλεγε κανείς, πως η 9η Μαίου είναι -για ολόκληρη την ανθρωπότητα- μια μεγάλη μέρα, γιατί το 1945, αυτήν την μέρα, σηματοδοτήθηκε η ήττα του ναζισμού, αφού 9 Μαΐου του 1945 ήταν, όταν υπογράφηκε η Πράξη παράδοσης της Γερμανίας και έτσι σηματοδοτήθηκε το τέλος του Μεγάλου Πολέμου (Β’ Παγκοσμίου Πολέμου).
« Η 9η Μαΐου ενώνει όλες τις γενιές με μια ιστορία ανδρείας» είπε ο Ρώσος πρόεδρος Β. Πούτιν, υπογραμμίζοντας ότι «η κάθε οικογένεια έχει τους δικούς της ήρωες, που τους έχουμε στην καρδιά μας και οι οποίοι είναι μαζί μας μέσα από τις γραμμές της «Αθάνατης Στρατιάς».
Η δράση – πορεία «Αθάνατη Στρατιά» που πραγματοποιείται για έβδομη συνεχή χρονιά εφέτος είναι μια συμβολική πορεία, στην οποία όσοι συμμετέχουν κρατούν τις φωτογραφίες των συγγενών τους που βρέθηκαν στα πολεμικά μέτωπα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εφέτος στην εκδήλωση – πορεία της
«Αθάνατης Στρατιάς» στην Μόσχα συμμετείχαν περίπου ένα εκατομμύριο
άνθρωποι. Ωστόσο η δράση της «Αθάνατης Στρατιάς» δεν περιορίζεται μόνο
στην πορεία που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 9 Μαΐου.
Στην Ελλάδα, την εκδήλωση αυτή επεσκίασε η παρουσία του Πρίγκηπα Καρόλου και της συζύγου του, για τους οποίους μάθαμε τόσα πολλά (ολοσχερώς άχρηστα για την ζωή μας), χωρίς να ακούσουμε το παραμικρό για την εν λόγω εκδήλωση.
Παράλληλα, την εκδήλωση μνήμης του αγώνα ενάντια στον ναζισμό και στον φασισμό, που οργάνωσε το Ρωσικό Πολιτιστικό Κέντρο, πλαισίωσε πολύς κόσμος κρατώντας -κατά τα ειωθότα-φωτογραφίες των πεσόντων στον πόλεμο αυτόν. Καθένας από τους παρισταμένους στην τελετή μνήμης, είχε και κάποιον αγαπημένο που θυσιάστηκε σε αυτόν τον πόλεμο για την ελευθερία.
Στην πρόσκληση διαβάζω:
"Μετά την πορεία του Αθάνατου τάγματος, το οποίο καταλήγει στην πλατεία μπροστά από το Ζάππειο Μέγαρο, σας προσκαλούμε όλους σε μια μεγάλη εορταστική συναυλία, αφιερωμένη στη Μεγάλη Νίκη κατά των φασιστών. Η συναυλία θα ξεκινήσει στις 20:30 μπροστά από το Ζάππειο Μέγαρο.
Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει αγαπημένα Σοβιετικά πολεμικά τραγούδια και γνωστές συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη – αφιερωμένες στο Aντιστασιακό Kίνημα της Ελλάδας και στην απελευθέρωση από την κατοχή κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σε εκτέλεση της καταπληκτικής Μπάντας της Πολεμικής Αεροπορίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας Ελλάδας υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Αλέξανδρου Λιτσαρδόπουλου και Χορωδίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Μιχάλη Οικονόμου και της Αθανασίας Κυριακίδου. Σολίστ: Ευδοκία Μωϋσίδου (σοπράνο), Ελένα Ουσμάνοβα (σοπράνο), Χρήστος Δεληζώνας (τενόρος). Παρουσιαστές: Αλέξης Κωστάλας και Ταμίλα Κουλίεβα.
Μετά τη συναυλία ο ουρανός θα φωτιστεί με πυροτεχνήματα.
Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη".
Για την παρέλαση, στην Αθήνα, στη μνήμη της Αθάνατης Στρατιάς, δείτε εδώ.
Εκείνο το βράδυ, τραγουδήθηκε και το πολύ παραστατικό τραγούδι "Οι γερανοί", ένα Ρώσικο δημοτικό τραγούδι . Στους στίχους του (απόδοση στην Ελληνική από τον Γιάννη Ρίτσο) φαίνεται, σαν να προσμένουμε κι εμείς, μια πανηγυρική -τελικά- αντάμωση με τις ψυχές των μαχητών που τότε πέσανε, υπερασπιζόμενοι την ζωή και την ελευθερία όλων μας. Εδώ, οι στίχοι του τραγουδιού:
"Στιγμές στιγμές θαρρώ πως οι στρατιώτες
που πέσανε στη ματωμένη γη
δεν κείτονται, θαρρώ, κάτω απ’ το χώμα
αλλά έχουν γίνει άσπροι γερανοί.
Πετούν και μας καλούν
με τις κραυγές τους
απ’ τους καιρούς αυτούς τους μακρινούς
κι ίσως γι’ αυτό πολλές φορές σιωπώντας
κοιτάμε τους θλιμμένους ουρανούς.
Πετάει ψηλά το κουρασμένο σμάρι
στης δύσης τη θαμπή φεγγοβολή
και βλέπω ένα κενό στη φάλαγγά του
και είναι ίσως η δική μου η θέση αυτή.
Θα ’ρθεί μια μέρα που μ’ αυτό το σμάρι
στο μέγα θάμπος θα πετώ κι εγώ
σαν γερανός καλώντας απ’ τα ουράνια
όλους εσάς που έχω αφήσει εδώ".
δεν κείτονται, θαρρώ, κάτω απ’ το χώμα
αλλά έχουν γίνει άσπροι γερανοί.
Πετούν και μας καλούν
με τις κραυγές τους
απ’ τους καιρούς αυτούς τους μακρινούς
κι ίσως γι’ αυτό πολλές φορές σιωπώντας
κοιτάμε τους θλιμμένους ουρανούς.
Πετάει ψηλά το κουρασμένο σμάρι
στης δύσης τη θαμπή φεγγοβολή
και βλέπω ένα κενό στη φάλαγγά του
και είναι ίσως η δική μου η θέση αυτή.
Θα ’ρθεί μια μέρα που μ’ αυτό το σμάρι
σαν γερανός καλώντας απ’ τα ουράνια
όλους εσάς που έχω αφήσει εδώ".
Ετούτο το τραγούδι, μοιάζει με προσκλητήριο επαγρύπνησης ενάντια σε κάθε αυθαίρετη και αλαζονική απειλή κατά της ζωής και της ελευθερίας όλων μας. Ενάντια σε κάθε απειλή των ισχυρών του κόσμου που ενοχλούνται από την ουσία και τον τρόπο της ύπαρξής μας.
Η μνήμη αυτής της νίκης, πρέπει να μείνει άσβεστη στην ψυχή όλων των ανθρώπων των σύγχρονων κοινωνιών. Είναι θέμα παιδείας των λαών και καλλιέργειας κάθε ψυχής, ασχέτως εθνικότητας, θρησκείας, καταγωγής ή ιδεολογίας. Γιατί; Μα, για να μην επιτρέψουμε, ποτέ, σε κανέναν, ξανά, να διανοηθεί πως θα μπορούσε να κατατάξει τους ανθρώπους σε διάφορες κατηγορίες και να εξαφανίσει, με οποιοδήποτε τρόπο, όποιους δεν τους βρίσκει του γούστου του.
Καταλαβαίνω, λοιπόν, την ρωσίδα την Σβέτα, που είναι θυμωμένη με την (ελληνική) δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση [επειδή (ασχολήθηκε με τον πρίγκηπα και) διέγραψε από το πρόγραμμά της, την μνήμη της νίκης κατά του ναζισμού]. Ισχυρίζεται, μάλιστα, πως αν οι δυτικές κοινωνίες δεν θέλουν να θυμούνται τα εγκλήματα που έκαναν οι κομμουνιστές -για την πέραση της πολιτικής τους-, έχουνε δίκιο. Αλλά, αυτό (η μνήμη της ημέρας της νίκης) είναι άλλο πράγμα. Πάντα, οι πολιτικοί -και όχι μόνο οι κομμουνιστές-, κάνουνε εγκλήματα για τις πολιτικές τους, και μέσα και έξω από την ΄χωρα τους. Όλοι οι πολιτικοί, σε όλον τον κόσμο. Όμως, μόνο η Σοβιετική Ένωση (των 300 εκατομμυρίων) έδωσε 27 εκατομμύρια από τον πληθυσμό της, στον πόλεμο κατά του ναζισμού και του φασισμού. [Ποσοστό περίπου 10% του πληθυσμού της. Όσο και η Ελλάδα!]
Και γι' αυτό η Ρωσία, σήμερα, δεν θέλει να ξεχάσει πόσο ακριβά -σε ανθρώπινες ζωές- πλήρωσε την αντιμετώπιση του ναζισμού. Γιατί όποιος ξεχνάει τους εχθρούς του, δεν θα τους αναγνωρίσει σαν παρουσιαστούν με την προβιά του αμνού.
Στο θυμό της η Σβέτα, εξεγείρεται: "Οι πολιτικές διαφορές μπορεί να οδηγούν σε αγεφύρωτες διαφωνίες και μπορεί να μην μιλάμε ποτέ μεταξύ μας, από έχθρα. Αλλά, η διαφωνία που είχε ο ναζισμός με τον κόσμο, δεν ήτανε πολιτική, δεν ήτανε διαφορά χαρακτήρων και αξιών. Ήτανε κατακόρυφη υπαρξιακή-οντολογική διαφορά. Οι επίδοξοι κοσμοκράτορες θεωρούσαν πως κάποιες φυλές, είναι κατώτερες και δεν ανταποκρίνονταν στις προδιαγραφές που αυτοί όριζαν για τον ανθρώπινο τύπο. Και βάλθηκαν να κάνουν γενική εκκαθάριση! Όσους δεν ανταποκρίνονταν στις προδιαγραφές αυτές, τους πήγαν για ... ανακύκλωση"!
Εσείς, τί λέτε;
Δείτε ρεπορτάζ -για τον εορτασμό- εδώ:
1. http://www.amna.gr/macedonia/article/255634/Poreia-tou-Athanatou-Tagmatos-gia-tin-epeteio-tis-nikis-sto-nazismo
2. http://veteranos.gr/athanati-stratia-stin-kokkini-platia-epidixi-oplikon-systimaton-apo-ton-poutin-foto-video/
3. http://www.tovima.gr/world/article/?aid=975780
κλπ.
1. http://www.amna.gr/macedonia/article/255634/Poreia-tou-Athanatou-Tagmatos-gia-tin-epeteio-tis-nikis-sto-nazismo
2. http://veteranos.gr/athanati-stratia-stin-kokkini-platia-epidixi-oplikon-systimaton-apo-ton-poutin-foto-video/
3. http://www.tovima.gr/world/article/?aid=975780
κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου