Η σημερινή Κυριακή είναι πολύ διδακτική. Και τούτο γίνεται φανερό από το κήρυγμα της ημέρας, που επιγράφεται "Κλήση, Μετάνοια, Ταπείνωση".
Αναφέρομαι σ' αυτό, με αφορμή το πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού μας στην Αμερική Και τί δεν ακούσαμε! Ο άλλοτε δριμύς πολέμιος των αμερικάνων, τώρα τους αποκαλούσε στυλοβάτες του καλού! Τ' ακούνε οι ομοϊδεάτες του και - όσοι διατηρούν τας φρένας σώας- τα χάνουν! Οι υπόλοιποι, οι χειροκροτητές της ανοησίας, σ' ό,τι λέει ο μπροστάρης, πάντα θα λένε "ναί" και "μπράβο".
Φαίνεται πως το Αλτσχάϊμερ δεν είναι νόσος, αλλά μέθοδος πολιτικής επιβίωσης.
Ξεκινήσαμε από το "Merkel go home" και το "φονιάδες των λαών αμερικάνοι" που φωνάζουμε κάθε χρόνο καθώς διαδηλώνουμε στις 17 Νοέμβρη, στην "μεγάλη γιορτή της αριστεράς κατά της χούντας και της ξενοκρατίας στην Ελλάδα". (Τότε, (το 1973), που πανθομολογουμένως πανικόβλητοι είχανε ενδοιασμούς και αραιώνανε τις τάξεις της αυθόρμητης νεανικής αντίδρασης, αλλά που μετά καπελώσανε αριστοτεχνικά το συμβάν για να το καρπωθούνε με πολιτικές περγαμηνές. Αυτές, που τις εξαργύρωσαν ακριβά, και γι' αυτό είμαστε -σαν κοινωνία και χώρα- στο σημερινό χάλι).
Ο άνθρωπος αγωνίστηκε, να πάρει την εξουσία. Διώκτης της κοινωνίας, του αύριο και της εθνικής μας ιστορίας, νέος, ωραίος, αδαής και ανύποπτος. Με το χαμόγελο στα χείλη. Μας έταξε ένα αύριο, που δεν είδαμε νά 'ρχεται. Ο ίδιος, πριν από την τελευταία θέση που έλαβε (του πρωθυπουργού) δεν βοήθησε ποτέ. Διώκτης κάθε προσπάθειας και συναίνεση σε τίποτε. Διώκτης, ζηλωτής του διωγμού.
Μα σαν ήρθε στα πράγματα, δεν έκανε τίποτε ώστε να διαφέρει από εκείνους τους οποίους κατήγγελλε. Έκανε όμως τα πάντα, εναντίον ημών, ως συνόλου λαού, και εναντίων όσων πίστεψαν πως θα τους φέρει ένα καλύτερο αύριο. Χαρίστηκε στους ημέτερους και έδωσε την χαριστική βολή σε όλους τους υπόλοιπους.
Και το επιστέγασμα της επαναστατικότητας και (του δηλωνόμενου ως ασυμβίβαστου αριστερού) ήθους του, ήταν να φανεί χαμερπής, μπροστά στον "αρχηγό του κακού" που μανιωδώς πολεμούσε (και τον αρχηγό, και το κακό) αυτός ο ίδιος, η φατρία του, η ιδεολογία του, η προ-κυβερνητική πολιτική του, οι φίλοι του. Όλοι αυτοί.
Και τονε βρήκε το κακό που δεν περίμενε. Παρ' όλα αυτά, αμετανόητος, σκούπισε χαμογελαστός για ψιχάλα, τον κόλαφο του δημοσιογράφου. Τόση αναισθησία, τόση ασυναισθησία, τόση μικρότητα, τόση ευήθεια. Όλοι οι Έλληνες μαζί, νοιώσαμε ντροπή, να μας εκπροσωπεί ένας νεαρός, τόσο αναιδώς, επιπόλαια και ξεδιάντροπα.
Αχ! Αλέξη,
Έλαβες την "κλήση" από τον εξαπατημένο λαό. Μην κάνεις σαν να μην ξέρεις τί ήσουνα, και πώς έγινες πρωθυπουργός! Τουλάχιστον, θα έπρεπε (να πετάξεις το χιλιόμετρο και...) να κρατήσεις το μέτρο, στην προκλητικότητα, την άγνοια, την αδιαφορία, το ψέμμα, την διαστρέβλωση των πραγμάτων, την επιτηδευμένη αφέλεια και άνεση, την φιγούρα.
Αλλά θα μου πεις, τώρα, μένουνε κάποιοι μήνες ακόμη για την τετραετία σου. "Τον φάγαμε τον γάϊδαρο, και μας μένει η ουρά"!
Αλλά εκείνο που με προβληματίζει, δεν είναι η ασημαντότητα των προσώπων της εφήμερης εξουσίας. Είναι πως οι επίδοξοι, πλειοδοτούν αριστερά στις μειοδοσίες, και μειοδοτούν αριστερά στους πλειστηριασμούς της εθνικής μας ταυτότητας, της ιστορίας και της παράδοσής μας.
Κι όλοι μαζί άρχοντες και νυμφίοι της εξουσίας, πολιτεύονται νεωτερικά και νεοφιλελεύθερα, ενάντια σε κάθε επιφύλαξη, προβληματισμό, μελέτη ή αξιολόγηση των άγνωστων και των μηδενιστικών νεωτερισμών, σε μια χώρα που τους τρέφει όλους αυτούς (τους άρχοντες και τους νυμφίους της εξουσίας). Τους πληρώνει, τους συντηρεί και τους διατηρεί στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Κι αυτοί βρίσκονται και ζούν, σε έναν κόσμο που δεν έχει καμμιά σχέση με τον δικό μας.
Γι' αυτό ανέτρεξα στην σημερινή διδασκαλία. Μήπως, και κάποιος βρεί το μέτρο, και συναισθανθεί ποιός είναι και τί θέλει. Γιατί εμείς, τώρα πια ξέρουμε καλά, ποιοί είναι όλοι αυτοί (οι άρχοντες και οι νυμφίοι της εξουσίας). Διώκτες, και μάλιστα ζηλωτές, όλων ημών και της πατρίδας, αναίσθητοι και αδίστακτοι σε προπέτεια και ασυνέπεια.
****************************
Τα Αναγνώσματα της ημέρας
Επιστολή Παύλου προς Γαλάτας, κεφ. α, εδ. 11-19
11 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· 12 οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. 13 ᾿Ηκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ ᾿Ιουδαϊσμῷ, ὅτι καθ' ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, 14 καὶ προέκοπτον ἐν τῷ ᾿Ιουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων. 15 ῞Οτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ 16 ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοί, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι, 17 οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς ῾Ιεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς ᾿Αραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. 18 ῎Επειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς ῾Ιεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· 19 ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ ᾿Ιάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.
Κατά Λουκάν Ευαγέλλιο κεφ. η, εδ. 26-3
26 Καὶ κατέπλευσεν εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ἥτις ἐστὶν ἀντίπερα τῆς Γαλιλαίας. 27 ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. 28 ἰδὼν δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. 29 παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 30 ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· 31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. 32 ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. 33 ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. 34 ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. 35 ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. 36 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. 37 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. 38 ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνήρ, ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· 39 ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. καὶ ἀπῆλθε καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου