- πως είμαστε πολύ ρατσιστές, επειδή, τάχα, εδώ (δεν συμβαίνει άραγε το ίδιο σ' άλλους τόπους;), κανένας μορφωμένος δεν συναναστρέφεται κάποιον αγράμματο ή ένας πολύ πλούσιος τον απένταρο!
- κι ότι ο πρώτος ρατσισμός, είναι οι συμπαγείς κοινωνικές ομάδες με τα σύνορά τους.
- Ρατσιστικό πρόσχημα προβάλλεται και με την θρησκευτική ετερότητα, κι ότι
- Η γιγάντωση του ρατσισμού επέρχεται με τη διαφορά της γλώσσας.
Προτείνονται μάλιστα από κάποιους, χαλαροί κοινωνικοί δεσμοί, ώστε να ξεπεραστεί η συμπάγεια της ταυτότητας των γηγενών, προκειμένου να
δεχτούν εύκολα την επιμιξία και να βρεθεί κοινό σημείο με τον πολιτισμό του
άλλου, γιατί τάχα αυτό είναι το μόνο μοίρασμα που σε κάνει πλουσιότερο.
Κάτι σαν παγκόσμιο αγαθό που το καταναλώνεις, χωρίς να το στερείς από κανέναν.
Μα όλα τούτα δεν είναι αναντίρρητα!
Ρατσισμός δεν είναι όταν κάνεις παρέα με τους ομοίους σου, αφού με αυτούς μπορείς καλύτερα, αμεσώτερα κι ευκολώτερα, να συνεργαστείς, να συμπράξεις, να συμβιώσεις, να συμφωνήσεις, να αλληλεπιδράσεις. Ρατσισμός είναι όταν θεωρείς τους άλλους κατώτερους, ή επιδεκτικούς σε εκμετάλλευση ή περιφρόνηση, ή άξιους να πάσχουν εφ' όρου ζωής αυτών και των επιγόνων τους. Κι αυτό υπάρχει παντού, σε κάθε εθνότητας κοινωνία, αλλά ιδιαίτερα στις κοινωνικές τάξεις με τα μεγάλα εισοδήματα, αλλά και στους αμαθείς. Στους συμφεροντολόγους και στους ακοινώνητους. Πάντα, ο ανελεύθερος άνθρωπος, ο δέσμιος συμφερόντων ή προκαταλήψεων, ο ανίκανος κι ο συμπλεγματικός θα αναζητούν κάποιον που να είναι κατώτερος από αυτούς κι αγόγγυστος υπηρέτης της πλεονεξίας, της αμάθειας, της ανικανότητας και των συμφερόντων τους.
Οι συμπαγείς κοινωνικές ομάδες! Αυτές αποτελούν τους πυρήνες των επί μέρους κοινωνιών. Είναι άστοχο λοιπόν να ορίζουμε ως άνοιγμα στην ελευθερία, την έλλειψη αυτογνωσίας τους, ή την εύκολη διαθεσιμότητα και την άλογη ευπιστία τους σε ό,τι καινοφανές εμφανίζεται, διαφημίζεται, λανσάρεται ή δολίως και μακροσκοπικά επιβάλλεται. Δείτε, για παράδειγμα, τί γίνεται με τις "ανοικτές στον καθένα κοινωνίες", την ελεύθερη είσοδο της τρομοκρατίας σ' αυτές, τον κατακερματισμό της ελευθερίας των ανθρώπων σε μικρά-μικρά κι επί μέρους "δικαιώματα των ατόμων" ΄σαν να λέμε "έτσι μας αρέσει", "το αξίζω" κλπ.. Δείτε τί έγινε με την διαφήμιση για τα "διακοποδάνεια" και τα "εορτοδάνεια", που για να μεγιστοποιηθούν τα έσοδα των τραπεζών σαγηνευτικά και δολίως καταχρεώθηκαν άνθρωποι και χάθηκαν περιουσίες!
Εκτός από τις παραπάνω "ευτελείς, ρατσιστικές και ηλίθιες" συμπαγείς κοινωνικές ομάδες, συμπαγείς είναι και οι ομάδες των εφοπλιστών, των πολιτικών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών κλπ. Ασφαλώς η επίκριση δεν καταλάμβάνει τις ομάδες αυτές! Τις ομάδες αυτές, μάλλον δεν τις αγγίζουν τα "εφήμερα και τα ανθρώπινα"!
Θα εξαιρέσουμε, επίσης, την ομάδα των ακαδημαϊκών, γιατί αυτοί είναι συνήθως οι χρήσιμοι και ικανοί απολογητές των "μεγάλων επιδιώξεων"! [Θα την εξαιρέσουμε, γιατί η ομάδα των ακαδημαϊκών, δεν είναι και τόσο συμπαγής. Την ομάδα αυτή την διασπούν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, που -έναντι των παρεχομένων οφιτσίων (και συνηθέστατα παχυλής αμοιβής)- ικανοποιούν την τυχόν υπάρχουσα εξουσιαστική ματαιοδοξία των μελών της. Δείτε πόσοι ακαδημαϊκοί έχουνε πολιτικές θέσεις, που αντί να κοσμούνε την πολιτική και την εθνική μας ζωή, αποτελούν μονάχα την βαρυσήμαντη απάντηση για όλα τα δεινά μας! Γιατί αυτοί γνωρίζουν την αιτία, ή, τουλάχιστον, μπορούν πολύ εύκολα να την αντιληφθούν!]
Δεν θα πρέπει όμως να αδικήσουμε τις μεγάλες ηθικές προσωπικότητες, που η επιστημοσύνη τους δεν τους στέρησε το ήθος και την ευπρέπεια της Ελευθερίας. Όπου υπάρχουν.
Η στρατηγική της ρατσιστικής μομφής, δεν κηρύττει την Ελευθερία του προσώπου. Το ξεχνά ή το αποκρύπτει; Η στρατηγική αυτή καλεί τις κοινωνικές ομάδες στην ένταξή τους, σε κάποιο δικό της πρόταγμα, το οποίο εμφανίζεται ως η πανάκεια των προβλημάτων. Δεν κηρύττει την Ελευθερία του προσώπου, γιατί γνωρίζει πως η παιδεία του προσώπου κάνει την ελευθερία να είναι προσωπική υπόθεση, είναι επιλογή και στάση του προσώπου. Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι ασυμπλεγμάτιστος, ευθύς και ανοικτός! Ακούει. Δεν συντάσσεται με τον οποιονδήποτε, αλλά δεν απορρίπτει κανέναν άνθρωπο. Απορρίπτει θέσεις, πράξεις, προσανατολισμούς.
Η στρατηγική της ρατσιστικής μομφής εναντίον κάποιων, είναι προφανές πως στρέφεται εναντίον αυτών που κατηγορεί, και αποσκοπεί στην διασάλευση της κοινωνικής συνοχής. Και για τον λόγο αυτόν, με τους ταγούς της, δελεαστικά κηρύττει τις "ελευθερίες του ατόμου", που τάχα, κάποιος κακός τις επιβουλεύεται! "Οι ελευθερίες", οι πολλές ελευθερίες και οι πολλές ατομικές εκζητήσεις, έχουν το βεληνεκές του ατόμου, του ενός. Είναι "μερικές", τμήμα ενός τεμαχισμένου "όλου", είναι όψεις αποσπασματικές, της Ελευθερίας του Προσώπου. Απλά, είναι σαν ο διεκδικητής αυτών των ελευθεριών να επιδιώκει την στιγμιαία ικανοποίηση των επιθυμιών του! Αδιαφορώντας για το νόημα της πλήρους, αδέσμευτης κι ακώλυτης ελευθερίας για όλους! Ελευθερίας, όμως, κι όχι ασυδοσίας! Γιατί Ελευθερία σημαίνει Ευθύνη!
Αν η θρησκευτική συνείδηση αποτελεί εμπόδιο στην επαφή με κάποιον που θέλει να σου την αλλοιώσει δια της βίας, νομίζω, πως αξιοκατάκριτος, δεν είναι ο ανθιστάμενος, αλλά ο βιαστής. Ή μήπως όχι; Τί θα απολογηθούμε στο ερώτημα για την ελευθερία του προσώπου να διαλέξει την πίστη του; ΄Η θα έχουμε διαφορετική άποψη, κατά περίπτωση και ανάλογα με τον βιαστή;
Η γλώσσα πουθενά στον ελεύθερο κόσμο δεν αποτέλεσε εμπόδιο συνεργασίας. Εμπόδιο υπήρξε μόνο όπου και όταν επεδιώκετο η υποταγή, δηλαδή, στις περιπτώσεις όπου η χρήση συγκεκριμένης γλώσσας εσήμαινε διατήρηση παράδοσης και ανυπακοή στην απαίτηση υποταγής. Αλλά εδώ, μιλάμε και πάλι για ελευθερία. 'Η μήπως σήμερα οι αγώνες για την ελευθερία τείνουν να θεωρούνται μειονεξίες (προσωπικές ή εθνικές) και επαίσχυντες εκδηλώσεις;
Η φύση διακατέχεται από ετερότητα. Η ετερότητα προσδιορίζει τα είδη των γενών και την έκφραση των ατόμων. Γι' αυτό και δεν υπάρχει μόνο ένα ζώο ή μόνο ένα φυτό, μια ανθρώπινη φυλή, ούτε ακόμη και μία χώρα. Δεν θα μπορούσε λοιπόν ο άνθρωπος να εκδηλώνεται και να εκφράζεται μονότροπα. Αυτό βολεύει/εξυπηρετεί μόνο την παγκοσμιοποίηση του εμπορίου και της διακυβέρνησης. Δεν εξυπηρετεί τον πολιτισμό, τα γράμματα και τις τέχνες, ούτε το νόημα της ανθρώπινης ζωής.
Η άρνηση "της συμπαγούς ταυτότητας των γηγενών να δεχτούν εύκολα την επιμιξία και την συνάντηση σε κοινό σημείο με τον πολιτισμό του άλλου", δεν είναι τόσο ανόητη, ούτε τόσο επικριτέα, όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται ή διαφημίζεται! Ιστορικά οι κοινωνίες ήσαν επιφυλακτικές στους εισβολείς! Και οι εισβολείς δεν εφείδοντο αγριότητας και εγκληματικότητας προκειμένου να επιτύχουν την υποταγή και τον εξανδραποδισμό των ανθισταμένων. Είναι άλλο πράγμα, ασφαλώς, η προσφυγιά. Αλλά η προσφυγιά που δημιουργείται από μη ανθρώπινα έργα (θεομηνίες και φυσικές καταστροφές) ενώνει τους ανθρώπους. Η προσφυγιά όμως που δημιουργείται από ανθρώπινα έργα (πολέμους, βομβαρδισμούς, εισβολή προς κατάκτηση εδαφών και φυσικών πόρων, χημικών πολέμων και μετάδοσης συναφών ασθενειών) είναι προφανές ότι αποτελεί έμμεσο τρόπο αποδιοργάνωσης των κοινωνιών. Μιας αποδιοργάνωσης από την οποία κάποια συμφέροντα ωφελούνται.
Όσο για το μοίρασμα του παγκόσμιου αγαθού χωρίς κόστος, δεν πιστεύω να μιλάμε για το πετρέλαιο (κλπ) που υπάρχει στο υπέδαφος της όποιας χώρας!
Παγκόσμιο αγαθό είναι η γνώση και η ελευθερία, ο αέρας που αναπνέουμε και το νερό που πέφτει στα κεφάλια μας, καθώς βρέχει. Δεν είναι ούτε η Ιστορία ενός λαού, ούτε το μέλλον του, ούτε η χώρα του, ούτε τα υλικά τεκμήρια του πολιτισμού του, ούτε η πίστη του. Αυτά είναι έργα αναλωθέντος μόχθου, και σαρκωθείσης συγκεκριμένης ιστορικής βούλησης και προθέσεως.
Παγκόσμιο αγαθό δεν είναι η -εκούσια ή ακούσια- συμφωνία να είμαστε υποταγμένοι σε κάποιον, μόνο και μόνο επειδή αυτός έχει πολλούς μισθοφόρους για να μας πείσουν ή για να μας εξαναγκάσουν σ' αυτό!
Και βέβαια, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός ημών, των Ελλήνων, είναι ρατσιστικό να απαιτείται υπό τον όρο της υποταγής και του εξανδραποδισμού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου