Ένα αστείο με την Ιστορία που κράτησε τριάντα χρόνια: Οι Οξυρρύγχειοι Πάπυροι

 

Εδώ και πολύ καιρό, διάβασα εδώ, το παρακάτω μήνυμα, που αφορούσε την πατρότητα των «Οξυρρύγχειων Παπύρων». Το περιεχόμενο των Παπύρων αυτών, που αναφέρεται στον χαρακτήρα των Ελλήνων, αποτελεί ένα ευφάνταστο και πειστικό παιχνίδι του Κ. Τσάτσου, που το παραδέχτηκε τριάντα χρόνια μετά, όπως σημειώνεται παρακάτω.

*********************

Κύριο

Παντελή Σαββίδη,

EΡΤ3

Ενταύθα

Στην εκπομπή σας της 29/10 αναμεταδώσατε αποσπάσματα από επιστολές κάποιου Μενένιου Άπιου, Ρωμαίου συγκλητικού που αναφέρονται στο πολιτικό ήθος και τον χαρακτήρα των Ελλήνων.

Διέλαθε της προσοχής σας, καθώς και εκείνης των πανεπιστημιακών συνομιλητών σας ότι τόσο ο Μενένιος Άπιος όσο και οι επιστολές του είναι πλάσμα της φαντασίας του αειμνήστου Κωνσταντίνου Τσάτσου.

Ο Τσάτσος είχε δημοσιεύσει τα κείμενα αυτά στο περιοδικό ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ του 1954. Τα αναδημοσίευσε επίσης στη Β’ σειρά των Αφορισμών και Διαλογισμών του (Βιβλιοπωλείο της Εστίας β’ έκδ. 1970 σελ.243 έπ.) με τον τίτλο «Οξυρρύγχειοι Πάπυροι».

Εκεί ο συγγραφέας περιγράφει ότι πέρασε τάχα από την Αθήνα ένας παλιός συμφοιτητής του τότε Καθηγητής Πανεπιστημίου σε χώρα του Βορρά που τον πληροφόρησε ότι κάπου στην Αίγυπτο στην αρχαία Οξύρρυγχο, το σημερινό Μπενεζέ, βρέθηκαν πάπυροι σε λατινική γλώσσα που περιείχαν απόψεις του εν λόγω Μενένιου για τους Έλληνες.

Το δημιούργημα της φαντασίας του Κ.Τ. υπήρξε εξαιρετικά πειστικό, έγινε δεκτό χωρίς επιφυλάξεις. Τριάντα χρόνια μετά, τον Μάϊο του 1983, προκλήθηκε μια έντονη αμφισβήτηση της γνησιότητας των Οξυρρύγχιων Παπύρων από τις στήλες της «Καθημερινής» και της «Εστίας» οπότε τότε παρενέβη ο Κ.Τσάτσος και ομολόγησε («Καθημερινή 27/5/1983) ότι οι «Οξυρρύγχειοι Πάπυροι» είναι «ολόκληρο κατασκεύασμα δικό του».

Προς παρηγορίαν σας, ακόμη και ο κορυφαίος ιστορικός του Νέου Ελληνισμού ο μακαρίτης Καθηγητής Απόστολος Βακαλόπουλος στο βιβλίο του «Ο Χαρακτήρας των Ελλήνων» είχε αποδεχθεί ως αληθινούς τους παπύρους και τον Μενένιο (πρβλ.την μαρτυρία του σε νεότερη έκδοση του «Χαρακτήρα των Ελλήνων» εκδόσεις ΗΡΟΔΟΤΟΣ χ.χ.σ.34 υποσ. 32).

Θεσσαλονίκη 30/10/08

Στέλιος Παπαθεμελής

************************* 

Τα «παιχνίδια με την Ιστορία», μπορεί καμμιά φορά να γίνονται χάριν παιδιάς, ή αστεϊσμού. Μπορεί όμως να γίνονται προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων  σκοπών, που μπορεί άλλους να βλάψουν πολύ, ίσως και αναπότρεπτα, κι άλλους, να τους ωφελήσουν, αδίκως και δολίως. Ασφαλώς δεν  συντρέχει επί του προκειμένου μια τέτοια περίπτωση.

Στις μέρες μας όμως, συχνά αναδύονται -αυθόρμητες, αλλά (συχνότερα) μεθοδεύονται επιτηδευμένες- προσπάθειες για χρήση της ιστορίας κατά βούληση και κατά παραγγελίαν. Για προπαγανδιστική χρήση και παραποίηση της ιστορίας. Αυτό δεν πρέπει να μας τρομάζει. Αλλά είναι λόγος για να κρατάμε εναργή την συνείδηση και το χρέος μας προς την αλήθεια, και να έχουμε τεταμένη την προσοχή μας για την προστασία της Ιστορίας που μας αφορά. Η παραποίηση της Ιστορίας γίνεται προς εξυπηρέτηση ενός σχεδίου, κι όπως κάθε τι λαθραίο, είναι εγκληματική.

Παρατήρηση: Το μήνυμα στο οποίο αναφέρεται το σημερινό σημείωμα αφορά το θέμα της προηγούμενης ανάρτησης, για τους Οξυρρύγχειους Παπύρους.