Αν ήμουν σύνεδρος θα έπρεπε οπωσδήποτε να έχω απαντήσει στο γνωστό ερωτηματολόγιο, προκειμένου να καταθέσω τα διαπιστευτήριά μου και να γίνω αποδεκτή, ώστε να έχω λόγο στο αύριο του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος, που θα επιθυμούσα να διαγωνισθεί στην πολιτική σκηνή για το αύριο της πατρίδας, κι όχι απλά για να μεγαλώσει και να δυναμώσει ο ΣΥΡΙΖΑ...
Έχοντας λοιπόν το ερωτηματολόγιο ανά χείρας θα προσπαθήσω να τους ενημερώσω για τα ζητούμενα ενός πολίτη που επιθυμεί να υπάρχει ένα πολιτικό κόμμα άξιο και ικανό να διαγωνισθεί για να αναλάβει τα ηνία της πολιτικής και της διακυβέρνησης της χώρας.
Επειδή όμως το ερωτηματολόγιο απευθύνεται σε ένα κοινό που ο αρχηγός του θέλει να τους συσπειρώσει γύρω του ηγεμονικά και «ιδεολογικά», αυτήν την όψη θα την παρακάμψω. Ο λόγος είναι ότι πιστεύω πως η διακυβέρνηση δεν είναι διαγωνισμός σωματείων και ιδιωτικών συμφερόντων, αλλά πανεθνικής εμβέλειας άμιλλα για το καλό της πατρίδας.
Αφήνω απέξω, και το γεγονός πως η ομιλία του αρχηγού ήταν όχι μόνο μια εξωτερίκευση της αγωνίας του να συσπειρώσει γύρω του τους φίλους του, αλλά ταυτόχρονα και μια πρόσκληση για να συνταχτούν μαζί του όσο περισσότεροι γίνεται, ακόμη κι όσοι έχασαν κάθε ελπίδα στην προηγούμενη πολιτική τους στέγη. Και βρέθηκαν να παρίστανται και να διαγκωνίζονται πολλοί νυμφίοι για τούτον τον γάμο, προσφέροντες την χείρα τους και τον αρραβώνα τους. Λυπηρό. Γιατί το κάλεσμα, ήταν ένα σάλπισμα εμφυλιοπολεμικού ρεβανσισμού. Δεν ξέρω γιατί δεν αποκωδικοποιήθηκε η ομιλία του κ. Τσίπρα, από τους καλούς μας δημοσιογράφους, που ξετινάζουν τις ακίδες από όποιον τους ενοχλεί, και αφήνουν την κάμηλον της εξουσίας, έστω κι αν αυτή είναι φρέσκια, ή και αβέβαιη.
Στο ερωτηματολόγιο του ΣΥΡΙΖΑ, η απάντησή μου θα είχε ως εξής:
1. Σε γενικές γραμμές πιστεύετε ότι τα πράγραματα στην Ελλάδα πηγαίνουν προς την σωστή ή σε λάθος κατεύθυνση;
Πιστεύω πως τα πράγματα δεν πάνε πουθενά, που να φαίνεται ότι είναι καλά. Είναι ολοφάνερο ότι -από πλευράς κυβέρνησης- δεν υπάρχει πρόγραμμα, ούτε και γνώση των προβλημάτων, καθώς και των αντικειμενικών δυνατοτήτων.
2. Μιλώντας γενικά, από τη ζωή που ζείτε σήμερα πόσο ικανοποιημένος/η θα λέγατε ότι είστε;
Το σημερινό επίπεδο της ζωής μου είναι αδιάφορο, γιατί χειρίζομαι τις ατομικές μου υποθέσεις με πολύ συντηρητικότητα και αυτοέλεγχο. Είμαι εντελώς απογοητευμένη από την προοπτική που προσφέρει η εφαρμοζόμενη πολιτική.
3. Με τί ασχολείστε;
Ως συνταξιούχος, ασχολούμαι με το να τα βγάλω πέρα, πράγμα δύσκολο έως αδύνατο. Καταθέτω το ήμισυ της συντάξεώς μου σε φόρους και είμαι τυχερή που δεν είμαι χήρα. Έτσι, μπορώ να έχω ένα πιάτο φαγητό την ημέρα. Κατά τα άλλα, με περίσκεψη, βλέπω, παρατηρώ και κάνω τον λογικό έλεγχο του πολιτικού γίγνεσθαι.
4. Από τον τρόπο που λειτουργεί η Δημοκρατία στην Ελλάδα θα λέγατε ότι είστε:
Ευτυχής αν ήμουν σε μια ξένη ΜΚΟ, κουκουλοφόρος, υπουργός, Τσίπρας, ΑΝΕΛ. Η σημερινή μου ιδιότητα -του απλού και συνταξιούχου πολίτη- από μόνη της, με απαξιώνει, με φιμώνει, με παραμερίζει και με καθιστά περιττό μέλος, σε μια κοινωνία που δεν έχει να θρέψει και να στεγάσει απόμαχους και νέους.
5. Όταν σκέφτεστε το μέλλον σας τα επόμενα χρόνια πόσο σίγουρος/η θα λέγατε ότι αισθάνεσθε;
Καθόλου σίγουρη, αλλά ευτυχώς, γέρασα. Αν ήμουν νέα, κι ήμουν ΣΥΡΙΖΑ εκ πεποιθήσεως, θα ήμουν περήφανη, γιατί επί τέλους έχουμε την εξουσία και θα δείξουμε τώρα εμείς στα «παλιοτσογλάνια» που μας ταλαιπώρησαν και μας άφησαν τόσα χρόνια έξω από κάθε εξουσία. Τώρα θα τους ξεκάνουμε και θα τους περιθωριοποιήσουμε, τους καθυστερημένους και τους θρησκόληπτους. (Αυτό βλέπω να λένε στην έντυπη και ηλεκτρονική αρθρογραφία και στην κριτική της άλλης -μη συριζαϊκής- άποψης).
6. Σε ποιά κοινωνική τάξη θεωρείτε ότι ανήκετε;
Των φτωχοποιημένων και υπερήφανων πολιτών που διατηρούν την σκέψη τους καθαρή και -από ιδεολογία- δεν ψάχνουν να προσκολληθούν ως πολιτικοί παρατρεχάμενοι σε κανέναν επιτυχημένο ή αποτυχημένο που μπορεί να προσφέρει μια θέση αντί ψήφου και φρονήματος.
7. Ενημερώνεστε κυρίως από; (μέχρι 3 απαντήσεις)
Τί να μου κάνουνε τρείς πηγές, τρείς απαντήσεις. Πέρα από τα τρέχοντα (εφημερίδες και ηλεκτρονικό ημεδαπό και αλλοδαπό τύπο), συνομιλώ με το παρόν και (φαντάζομαι) το μέλλον, την Ιστορία, την φιλοσοφία, την ποίηση, την κοινή λογική, την παράδοση και τα πανελλήνια ιστορικά οράματα και τις αξίες.
8. Ποιά από τα παρακάτω μέσα παρακολουθείτε καθημερινά;
Πολλές εφημερίδες της αριστεράς και άλλες. Όχι για να με πείσουν, αλλά για να ενημερωθώ σχετικά με το τί πιστεύουν, και τί μεθοδεύουν οι πίσω από αυτά.
9. Σε ποιά κλίμακα από το 1 έως το 7, εσείς προσωπικά πού τοποθετείτε τον εαυτό σας;
Αριστερά στην κριτική. Δεξιά στην παράδοση, Σπαρτιατικά στην ακεραιότητα και στην συνέπεια. Με ευρύτητα του πολιτικού οράματος και προ πάντων με την άποψη ότι απαιτείται να φροντίζουμε για το μέλλον των ανθρώπων μας και της πατρίδας μας.
10. Το «από τον καθένα βάσει των ικανοτήτων του, στον καθένα βάσει των αναγκών του» είναι μια καλή ιδέα.
Ασφαλώς όχι σήμερα πιά, με την εμπειρία που έχουμε. Γιατί δεν καθορίζουμε εμείς, μα επειδή άλλος καθορίζει τις ικανότητές μας να πληρώνουμε, να υφιστάμεθα, να ανεχόμαστε, κλπ., και πάλι όχι εμείς, αλλά άλλος καθορίζει τί χρειαζόμαστε εμείς. Κι αυτός που το καθορίζει, ο λογιστής, ο δανειστής, ο ισχυρός, ο τοκογλύφος, ο ρεβανσιστής, ο καπιταλιστής ή ο εργατοπατέρας φροντίζει για το πόσα θέλει αυτός και μετά μοιράζει τα υπόλοιπα, και συχνά δεν μοιράζει. Είναι θέμα αξιοπρέπειας να αμείβεσαι για την δουλειά σου, κι όχι για την ανάγκη σου. Είναι θέμα «δικαιωμάτων» του τάχα προοδευμένου στα λόγια κόσμου. Ενώ θά 'πρεπε να είναι ηθικό αξίωμα. Είναι μια καλή ιδέα για εκείνον που θέλει να έχει το πάνω χέρι.
11. Η ταξική ανάλυση είναι πλέον ξεπερασμένη, το βασικό θέμα είναι να έρθει η ανάπτυξη στην χώρα
Η ανάπτυξη δεν είναι τραίνο ή αεροπλάνο που θα έρθει στην χώρα. Είναι φυσική εξέλιξη των εργασιών και των σκοπών της πολιτικής που ακολουθείται. Αν η πολιτική δεν την καλλιεργεί και δεν την προετοιμάζει από μέσα, η απέξω ανάπτυξη θα συνίσταται σε εργοστάσια και μονάδες παραγωγής που θα αφήνουν εδώ σκουπίδια και αιχμαλώτους και η οικονομία θα μετακομίζει στο εξωτερικό. [Αν με την απάντησή μου θέλετε να βρείτε σε ποιάς μορφής κόμμα θέλετε να καταλήξετε, ψάχνοντας για την πολιτική σας ταυτότητα, έχω απόλυτο δίκιο στην απάντηση που δίνω παραπάνω στο 1. Η ταξική ανάλυση είναι εργαλείο διαφοροποίησης της κομμουνιστικής εξουσίας από τις άλλες. Όμως και αυτή η εξουσία έχει τα ελαττώματα που έχουν και όλες οι -άλλης κατεύθυνσης- εξουσίες, που κι αυτές τείνουν τελικά να γίνονται αυτοσκοπός, ασχέτως αποτελεσμάτων της διακυβέρνησής τους.]
12. Η οικονομία λειτουργεί καλύτερα όσο λιγώτερο παρεμβαίνει το κράτος και όση περισσότερη ελευθερία έχουν οι επιχειρήσεις.
Η ιδιωτική οικονομία αποζητά το μέγιστο κέρδος με το ελάχιστο κόστος. Όμως η οικονομία μιας κοινωνίας πρέπει να αποδίδει σ' αυτήν το «τέλος» της ευδοκίμησής της. Χορηγίες, ευθύνες, τήρηση μονάδων κοινής ωφέλειας, νόμιμη φορολογία και νόμιμη ασφάλιση των εργαζομένων χωρίς οικονομική ακμή της επιχείρησης και του επιχειρηματία με παράλληλη οφειλή των φόρων και εισφορών. Δεν νοείται. Το κράτος πρέπει να θέτει τα όρια, τους φραγμούς, τις υποχρεώσεις όλων. Η ελευθερία, μας αφορά όλους, κι όχι μόνο το κεφάλαιο ή μόνο τους εργαζόμενους, ή μόνο τους ανεξέλεγκτους κουκουλοφόρους και πάντα άπιαστους νταήδες. [Και εδώ ισχύει η ίδια παρατήρηση όπως παραπάνω]
13. Οι περισσότεροι άνθρωποι που δηλώνουν άνεργοι θα μπορούσαν να βρούν δουλειά αν προσπαθούσαν περισσότερο.
Όχι πια. Εκπαιδεύσατε τους Έλληνες να είναι φυγόπονοι, με κολπάκια και κομματικές εύνοιες κι ατιμωρησίες. Το διδάξατε, όλοι οι πολιτικοί. Κι οι ευήθεις, αντί να παλέψουνε για την ζωή τους παλέψανε για την αργομισθία τους και για την προσάρτηση στα άρματα της εξουσίας, ως ημίονοι. Χάσανε και την φαντασία και την τόλμη τους, αράξανε στα καφέ οι μισοί κι οι άλλοι μισοί τους σερβίρουν εργαζόμενοι υπερωριακά.
14. Οι περισσότεροι μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα μας θα επρεπε να νομιμοποιηθούν.
Κακώς βρίσκονται στην χώρα μας, και κακώς τους κρατάτε, μη πρστατεύοντας την χώρα από αυτήν την αιμορραγία πόρων και κυρίως δυνάμεων, που θα έπρεπε να διατεθούν στη λύση των εθνικών μας προβλημάτων. Η νομιμοποίησή τους θα σας βόλευε, γιατί αυτοί θα γίνουν μάλλον οι πολιτικοί σας πελάτες και ψηφοφόροι, και αυτός είναι ο λόγος που τους προστατεύετε, αν δεν είναι κάποιος άλλος, χειρότερος, για την χώρα.
15. Οι πολιτικές λιτότητας μπορούν να ανατραπούν αν αντιδράσουν περισσότεροι ευρωπαϊκοί λαοί εναντίον τους.
Αυτό αποκλείεται να συμβεί. Ήδη, μεμονωμένοι άνθρωποι τις χαρακτηρίζουν φριχτές και άδικες. Οι λαοί όμως οφείλουν να ζητούν την εθνική τους προστασία. Όσο δεν κινδυνεύουν οι ίδιοι, δεν υπάρχει περίπτωση να μας συμπαρασταθούν εμπράκτως. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα διδάγματα της ζωής: Δρυός πεσούσης πάς ανήρ ξυλεύεται. Για ποιό λόγο αυτοί θα αφήσουν την ευκαιρία τους για να μας κάνουν αποικία τους και αιχμάλωτό τους; «Με τέτοιο οικόπεδο και τέτοια θέα»; Εδώ τρωγόμαστε μεταξύ μας, αυτοί θα φανούν γαλαντόμοι στη συμφορά μας; γιατί; δεν υπάρχει ιστορικό αντίστοιχο!
16. Η πολιτική είναι τόσο μπερδεμένη που άνθρωποι σαν κι εμένα συνήθως δεν μπορούν να καταλάβουν.
Οι πολιτικοί είναι τόσο δημαγωγοί που κάνουν τα πάντα για να μας εμφανίσουν ότι τα λεγόμενά τους είναι μεγάλες σοφίες. Όμως, μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρείς και την κακή του μέρα! Το πολιτικό παιχνίδι, όπως κάθε παιχνίδι, έχει φάσεις, φιγούρες, προσποιήσεις, προτάσεις, αλλά έχει και αποτέλεσμα. Η χρόνια αναποτελεσματικότητα των πολιτικών μας μαρτυράει πως δεν είμαστε εμείς που δεν καταλαβαίνουμε από πολιτική, αλλά πως αυτοί είναι πολιτικοί αγύρτες!
17. Αισθάνομαι ότι είναι πολύ δύσκολο να έχω πραγματική επιρροή πάνω σε αυτά που κάνουν ή σκέφτονται οι άλλοι άνθρωποι.
Για να έχει κανείς επιρροή στην σκέψη και την δράση άλλων πρέπει να συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις, όπως σημεία λογικής επαφής, και σημεία κοινότητας οραμάτων. Μην εισάγετε την άποψη του πολιτικού μεσσιανισμού. Πολιτικοί «μεσσίες» δεν υπάρχουν πια, γιατί εξέλιπαν οι προσωπικότητες της πολιτικής. Πιθανόν αν σταματήσει η μεθοδευμενη αποκοίμηση του πληθυσμού, ο ίδιος ο πληθυσμός να μπορεί να έχει λόγο, έμπνευση, άποψη και διάθεση εργασίας και ρόλο.
18. Πιστεύετε ότι οι περισσότεροι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τους άλλους, ή ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται μόνον τον εαυτό τους;
Πιστεύω πως πράγματι, οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν, αλλά συνήθως αυτοί θεωρούνται από τους άλλους κορόϊδα. Και «οι έξυπνοι» πέφτουν πάνω στους φιλότιμους και τους εκμεταλλεύονται. Τελικά, κι αυτοί αποσύρονται από τέτοιες καταστάσεις, όπως έγινε και στη Λέσβο. Αυτό δεν σημαίνει ότι σκέφτονται τον εαυτό τους, αλλά ότι δεν έχουν πια τα ψυχικά αποθέματα για να αναμιγνύονται με την κτηνωδία.
19. Εάν υποθέσουμε ότι στην περιοχή σας η κυβέρνηση αποφάσιζε να κάνει μια επένδυση, η οποία θα δημιουργούσε πολλές νέες θέσεις εργασίας, αναπλάθοντας παράλληλα την περιοχή σας αλλά θα συνοδευόταν με σοβαρές επιπτώσεις σε περιβάλλον και υγεία. Κατά την γνώμη σας (όπου 1=να γίνει η επένδυση και 5=να μην γίνει) τί θα έπρεπε να γίνει;
Οι δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία προφανώς δεν μπορούν να αγνοηθούν ώστε να επιτρέψουν την δημιουργία έστω και πολλών νέων θέσεων εργασίας και την ανάπλαση του περιβάλλοντος. Μόνο του το οικονομικό όφελος δεν μπορεί να αντισταθμίσει την κοινωνική και φυσική καταστροφή. Είναι άλλο πράγμα το τί θα γίνει σε προσωπική βάση, από κάποιον που αντιμετωπίζει προβλήματα και το κόστος που αυτός θα πληρώσει σε προσωπικό επίπεδο κι άλλο το κόστος σε βάρος ολόκληρης της κοινωνίας. Συνεπώς, είναι άλλο πράγμα η πολιτική και κυβερνητική απόφαση να επέλθει μείζων φυσική και κοινωνική βλάβη, προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα προσωρινών θέσεων εργασίας.
20 και 21: Μπορείτε να επιλέξετε μια λέξη που να σας χαρακτηρίζει;
Για την πολιτική μου τοποθέτηση μια μόνη λέξη δεν αρκεί, γιατί κανένα πολιτικό κόμμα δεν με εκφράζει, επειδή οι πολιτικές μου θέσεις εμπεριέχουν και ηθικές, φιλοσοφικές κλπ. θέσεις. Στο 9 σας είπα: Αριστερά στην κριτική. Δεξιά στην παράδοση, Σπαρτιατικά στην ακεραιότητα και στην συνέπεια. Με ευρύτητα του πολιτικού οράματος και προ πάντων με την άποψη πως απαιτείται να φροντίζουμε για το μέλλον των ανθρώπων μας και της πατρίδας μας. Γιατί θα πρέπει να γίνω «ολυμπιακός» ή «παναθηναϊκός»;
22. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η κοινωνία πρέπει να να δίνει έμφαση στην ισότητα των άνθρώπων και στην κοινωνική δικαιοσύνη. Άλλοι πιστεύουν ότι πρέπει να δίνει έμφαση στην ατομική δημιουργικότητα και την ελευθερία του κάθε ανθρώπου. Εσείς με ποιά από τις δύο αυτές απόψεις αισθάνεσθε πιό κοντά;
- Η κοινωνία, δηλαδή οι πολιτικές των κυβερνήσεων, δεν μπορούν να πετύχουν την ισότητα των ανθρώπων, τους οποίους κυβερνάνε. Μπορούνε μόνο να τους αντιμετωπίζουν ως ίσους, χωρίς χάρες στους ημετέρους, και χωρίς άφεση στους οικείους.
- Η κοινωνική δικαιοσύνη δεν είναι ευχέρεια της εξουσίας, αλλά υποχρέωσή της, που πηγάζει από τον καταστατικό χάρτη της χώρας.
- Η κυβέρνηση δεν έχει καμμιά δυνατότητα να παρέμβει στην δημιουργικότητα του προσώπου, μπορεί μόνο να την εμποδίσει. Η ...χρηματοδότηση για να … γεννηθεί η δημιουργική τάση στον … δημιουργό, είναι μοντέρνα ακατανόητη αξία, κομματικής έμπνευσης και κυβερνητικής ευχέρειας! Η ελευθερία του κάθε ανθρώπου είναι νηπιακής αντίληψης κρατική πρόνοια.
- Η προσωπική ελευθερία του πολίτη είναι υποχρέωσή του που πρέπει να την τιμά (γιατί αλλιώς δεν του αξίζει), και δικαίωμά του να αξιώνει να μην του το προσβάλλουν, ιδιώτες και εξουσίες!
- Η άποψή μου είναι πως η πολιτεία πρέπει να κάνει την δουλειά της που είναι να είναι η ίδια για όλους, και να παρέχει σε όλους την ευχέρεια να υπάρξουν και να δημιουργήσουν, χωρίς να θεωρούν τους άλλους κατώτερους, και ανύπαρκτους. Και αυτό να ισχύει για όλους. Και για τους κομματικούς δημιουργούς....
23-32. Αν το 1 συμβολίζει «πολύ κοντά» και το 7 «πολύ μακριά» στη συγκεκριμένη κλίμακα, πόσο κοντά ή μακριά αισθανεσθε πολιτικά για κάθε κόμμα;
Το θέμα είναι αν υπάρχει κανένα κόμμα που να είναι κοντά μου.
33-36. Είστε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ; πότε οργανωθήκατε; Είστε εκλεγμένος σε κάποιο όργανό του; ή συμμετείχατε ποτέ σε συνέδριό του;
'Οχι. Ποτέ δεν έγινα μέλος κανενός πολιτικού κόμματος και δεν υπήρξα εκλεγμένο όργανό τους. Προτίμησα να διαφυλάξω την ευθυκρισία μου, την ελευθερία μου και την προσωπική μου πολιτική ευθύνη, ούτε συμμετείχα ποτέ σε κανένα κομματικό συνέδριο, παρόλο που πολλάκις παρακολούθησα και μελέτησα τα διαλαμβανόμενα σε διάφορα συνέδρια.
Πώς τοποθετείστε απέναντι στις δράσεις:
37. Δράσεις προς ευπαθείς κοινωνικές ομάδες
Η πολιτεία πρέπει να έχει προβλέψει ώστε να μην υπάρχουν κοινωνικά στρώματα αναξιοπαθούντων. Η αναλγησία της πολιτείας τα δημιουργεί στο πλαίσιο του πολιτικού της παιγνίου.
38. Αυτο-οργάνωση των κοινοτήτων για φροντίδα των όσων έχουν ανάγκη.
Αυτό δεν είναι θέμα κυβερνητικής πολιτικής. Είναι θέμα κοινωνικής αλληλεγγύης. Οι ΜΚΟ που παρεμβαίνουν για να οργανώσουν τέτοιες δράσεις είναι άλλη ιστορία. Αυτό δεν είναι ούτε πολιτική δράση, ούτε κοινωνική πρόνοια. Είναι κερδοφόρος επιχείρηση και πολιτική μεθόδευση ενδεχομένως αλλοτρίων συμφερόντων..
39. Προσφορά σε κοινωνικό παντοπωλείο/φαρμακεία/ιατρεία/κουζίνες
Γιατί όχι; Αλλά ποιός θα ανεφοδιάζει αυτές τις «εστίες» για να ωφελούνται οι ενδεείς; και γιατί προπηλακίζεται το θρησκευτικό συναίσθημα που υπαγορεύει μια τέτοια χωρίς θριαμβευτικές τυμπανοκρουσίες συμμετοχή και δράση; Ποιό νόημα έχει η επιθετική ανοησία κατά των ελλήνων και παραδοσιακώς θρησκευομένων και ενεργούντων κατά τον τρόπο αυτόν;
40. Προσφορά όπως μπορεί και ο,τιδήποτε μπορεί ως βοήθεια σε πρόσφυγες πολέμου
Ασφαλώς! Αλλά ο πρόσφυγας που έχει περισσότερα από εμένα δεν χρειάζεται την βοήθειά μου και πάντως, δεν επιτρέπεται να προπηλακίζονται οι Έλληνες φτωχοί, αν δεν ανήκουν στο κόμμα, ούτε οι Έλληνες που έχουν άποψη με την οποία δεν συμφωνεί τοκρατούν κόμμα.
41. Πορείες, συγκεντρώσεις
Αν η πολιτεία δεν κατανοεί τον σφυγμό της κοινωνίας, είναι εγκληματικό η εξουσία να μας αναγκάζει να βγούμε στο δρόμο και μετά να μας ψεκάζει. Στη Βουλή αντιπαρατίθενται οι απόψεις. Δεν θα έπρεπε να εξορίζονται οι άνθρωποι που διαφωνούν. Πάντα κάποιοι θα διαφωνούν. Πρέπει να πείθονται, ή να μην έχουν ιδιοτελή αιτία για διαφωνία μέσα στην Βουλή. Όλοι οι βουλευτές θα πρέπει να θέλουν το καλό και το συμφέρον για την χώρα. Κανείς μέσα κι έξω από τη Βουλή, δεν θα έπρεπε να πειθαναγκάζεται ή να διώκεται για τις πολιτικές του απόψεις. Πρέπει να τιμωρούνται οι εγκληματίες. Κι όχι να κατηγορούνται ως εγκληματίες οι πολιτικοί αντίπαλοι.
42. Καταλήψεις κτιρίων με στόχο την περίθαλψη, φροντίδα προσφύγων και μεταναστών
Συνιστά προσβολή του συνταγματικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας, είναι επιλήψιμο, είναι αντιδημοκρατικό, και συνιστά δυνάμει άμεση απειλή των πολιτικών αντιπάλων! Είναι καταχρηστική δράση, ενάντια στην έννοια του κράτους δικαίου, και στην εμπιστοσύνη του πολίτη προς την Πολιτεία. Αυτό [η περίθαλψη, φροντίδα προσφύγων και μεταναστών] πρέπει να γίνεται με ευθύνη της πολιτείας και με μέσα της πολιτείας που δεν προορίζονται για τον γηγενή πληθυσμό. Γιατί πρωτίστως έναντι αυτού του πληθυσμού έχει η πολιτεία υποχρέωση και ευθύνη.
43. Αντιρατσιστικές ακτιβίστικες δράσεις
Απολύτως παράνομες, καταχρηστικές και πολιτικά επικίνδυνες όταν υπερβαίνουν τα όρια της έκφρασης γνώμης, κι όταν ειναι προσχηματικές αντιπολιτευτικές δράσεις, γιατί προσβάλλουν την ελευθερία των άλλων να αυτοπροσδιορίζονται. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν χρησιμοποιούνται ως μέθοδοι για την φίμωση του πολιτικού αντιπάλου.
Τα υπόλοιπα ζητούμενα του ερωτηματολογίου [φύλο, ηλικία, τόπος κατοικίας, σπουδές και οικονομική κατάσταση], δεν αφορούν την σκέψη και την άποψή μου, ούτε την ιδιότητά μου ως σκεφτόμενου πολίτη, που γι' αυτό τον λόγο η άποψή του θα μπορούσε να ακουσθεί και να επηρεάσει.
Σημείωση: Απαίσια θα χαρακτηρισθεί και πάλι η τοποθέτησή μου, που είναι αιρετική απέναντι στις κλασσικές πολιτικές σοφιστείες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου