Ο Ληξίαρχος ισχυρίζεται ότι η Κατερίνα δεν είναι πια στην πρώτη της νεότητα. Όμως αυτό δεν προκύπτει από κανένα στοιχείο. Οι ισχυρισμοί του Ληξιάρχου, περί του αντιθέτου, δεν επαρκούν.
Η Κατερίνα είναι μια ακούραστη, συνεπής και σπουδαία σύζυγος, μητέρα και επιμελής εργαζόμενη γυναίκα. Οι απέξω, βλέπουμε πιο πολύ τα τρία τελευταία. Τα άλλα προκύπτουν από την ωραία οικογένειά της.
Σαν βγαίνει η Κατερίνα για να κάνει τις καθημερινές της εργασίες, επαγγελματικές και οικιακές, ο δρόμος αστράφτει από τη χάρη της. Μ' ένα λαμπερό χαμόγελο να φωτίζει το πρόσωπό της θα σου πεί κάθε φορά την «καλημέρα» της, ακόμη κι αν δεν σταθεί στιγμή, ούτε για μια κουβέντα.
Πάντα θα είναι ντυμένη Γυναίκα. Νεανικά, όχι αταίραστα πάνω της, και τούτο λόγω της «κοψιάς της». Γιατί η Κατερίνα με τόσο καλλίγραμμο και ευσταλές, έντονα θηλυκό, κορμί, ντύνεται με ρούχα και μακιγιάζ που αναδεικνύουν τα χαρισματικά της στοιχεία. Tην προσωπικότητα και το χαρακτήρα της. Ντύνεται με πολύ καλό γούστο και πρό πάντων κομψά, ταιριαστά. Θα έλεγα υπερβολικά κομψά.
Αλλά, πώς να μην υπερβείς το όριο, και πώς θα γίνει να αναδείξεις, χωρίς γραμμές, εκείνα τα μάτια, που το βλέμμα τους είναι φωτιά; Γιατί να χαμογελούν τα καλογραμμένα της χείλη αν τα μάτια της δεν είναι όλο φώς; Και τί θα πεί πως είναι γυναίκα αν δεν λικνίζεται στις γόβες της αναδεικνύοντας τη χάρη και τη θηλυκότητά της; Και τί θα ειπεί «κοσμητική» αν δεν αναδεικνύεται η Γυναίκα;
Όλα τούτα, μπήκαν σιγά-σιγά στη σκέψη μου, καθώς μιλάμε, εκεί που η Κατερίνα με φροντίζει. Εκεί μια μέρα, μιλώντας για τους γονείς μας, η Κατερίνα, μου είπε για τον αθώο και πολυαγαπημένο της υπερήλικα μπαμπά, που της ζήτησε να του κάνει κι αυτού τα μάτια, «σαν τα δικά της, που μοιάζουνε με του ζαρκαδιού»! Γελάσαμε γλυκά κι οι δυό μας, με τη γεροντική αφέλεια κι αθωότητα, με την γνησιότητα και την χάρη που έβλεπε ο γέροντας νά 'χουν της κόρης του τα μάτια.
Άλλη μια μέρα, μιλώντας για το χορό, μου έλεγε πως το οριεντάλ είναι ο χορός που της αρέσει και την εκφράζει. Απόλυτα. Πως χορεύει και ξεσηκώνει, πως ντρέπεται τα μπράβο, αλλά πως μόνο έτσι ξέρει και θέλει να χορεύει. Όταν χορεύει η Κατερίνα, καλό είναι να μελετάμε την ιεροτελεστία που τελείται στην ψυχή του χορευτή. Γιατί κανένα μέλος του σώματος δεν κινείται χωρίς την πνοή της ζωής.
Το άλλο σημαντικό με την Κατερίνα, είναι που συμβαίνει να μιλάμε και για ζητήματα πέρα από το σήμερα και το αύριο. Που δεν είναι μόνο πρακτικά ζητήματα, ή ζητήματα γούστου. Αλλά ζητήματα αρχών, αξιών, παιδαγωγικής, κοινωνικής συμπεριφοράς και στάσης. Είναι όταν μιλάμε για ανθρωπιά, για την ανοησία και τον εγωϊσμό που εμφιλοχωρεί στις προσωπικές σχέσεις και τις ρημάζει, γκρεμίζει σπιτικά και καταρρακώνει ψυχές.
Η Κατερίνα, είναι άνθρωπος της συγγνώμης, της άφεσης, της συμπαράστασης, της αγάπης και της στοργής, του σεβασμού των γερόντων και της προσοχής στα παιδιά. Του σπιτιού και της οικογένειας. Της συνεπούς συνεργασίας και της λεπτομερούς συνεννόησης. Η εσωτερική ανησυχία της για την ακρίβεια στην εκπλήρωση των αναληφθεισών υποχρεώσεών της, είναι εντυπωσιακά ασυνήθιστη, γιατί καταβάλει τη μεγαλύτερη προσπάθεια ώστε να αποδώσει το καλύτερο αποτέλεσμα.
Αχ! Κατερίνα, μή χάσεις την χάρη και την θηλυκότητά σου, όσα χρόνια κι αν περάσουν, κι άσε το Ληξίαρχο να λέει! Αντίπαλος καμμιάς δεν πρόκειται να γίνεις, γιατί την ομορφιά σου την έχεις μονάχα για τους ανθρώπους σου, που σε καταλαβαίνουν και σε καμαρώνουν. Επιβεβαιώνεις το ότι είσαι Γυναίκα, παραμένοντας ωραία μητέρα στοργική θυγατέρα και άψογη σύζυγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου