Ετούτη την Κυριακή γιορτάσαμε τους αγίους 45 που μαρτύρησαν στην Νικόπολη της Αρμενίας. Μαρτυρία της πίστεώς των έδωκαν στον άρχοντα Λικίνιο με την ίδια τους την ζωή, αρνούμενοι να θυσιάσουν στα είδωλα. Κι εκείνος τους έκαψε μέσα σε καμίνι.
Με την θυσία τους αυτή, οι 45 μάρτυρες, αναδείχτηκαν άρρηκτοι θεμέλιοι λίθοι της ευσεβείας, σύμφωνα με τον σχετικό -ενθύμιο της μαρτυρίας τους- ύμνο, που έχει ως εξής: «Ως ευσεβείας θεμέλιοι άρρηκτοι οι Τεσσαράκοντα πέντε ηρίστευσαν, ψυχής συμφωνία συνοδευόμενοι και εν σταδίω βοώντες γηθόμενοι: Χριστός των Μαρτύρων ο στέφανος» (που θα πεί: Αρίστευσαν οι 45 κι έγιναν άρρηκτα θεμέλια ευσέβειας, καθώς ολόψυχα χαίροντες δόθηκαν στο μαρτύριο, για να πάρουν παντοτινό τους στεφάνι την αγάπη του Χριστού) .
Το ίδιο σπουδαία είναι και τα αναγνώσματα της ημέρας: Στο αποστολικό ανάγνωσμα, ο Παύλος κάνει λόγο για την παραδοχή από τον άνθρωπο του μεγαλείου του Θεού. Γιατί αφού καταλάβαμε την παρουσία και την δύναμή του, εναποθέσαμε τον εαυτό μας σ' εκείνον ( δικαιωθέντες εκ πίστεως ... ειρήνην έχομεν προς τον Θεόν δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού). Ελπίζουμε δε, ότι η αγάπη του θα θριαμβεύσει. Η ελπίδα πως η αγάπη του Θεού διοχετεύεται στις ψυχές μας με το Αγιο Πνεύμα, δεν είναι ντροπή, γιατί ο Χριστός έπαθε υπέρ ημών των αμαρτωλών. Κι αν εμείς δικαιωθήκαμε ακόμη κι από το αίμα του, με την αγάπη του θα αποφύγουμε την οργή του. Γιατί αν, όντες αμαρτωλοί, ειρηνέψαμε με το Θεό μέσα από την σταυρική θυσία του Χριστού, πολύ περισσότερο θα χαρούμε την βασιλεία των ουρανών αν ζήσουμε στο πνεύμα της αγάπης του.
Στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, ολοκληρώνεται η παραίνεση: Για να ζούμε μέσα στην αγάπη του Χριστού πρέπει να έχουμε καθαρή την καρδιά μας, κι όλα μας τα αισθητήρια. Καθαρό μάτι και καθαρή καρδιά. Ο πονηρός οφθαλμός, δημιουργεί εσκοτισμένη καρδία. Αν εκείνο που σου φέγγει είναι σκοτεινό, πόσο άραγε να είναι το σκοτάδι της ψυχής σου; Μην ζείτε προσκολλημένοι σε υλικά αγαθά και σε πολυτελείς ανέσεις. Όλοι, αυτά επιδιώκουν. Αλλά τίποτε από αυτά δεν μπορεί να αλλάξει την ζωή σας και την ψυχή σας («τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα»;) Για σκεφτείτε, αν ο Θεός έδωσε τόση πρόσκαιρη ομορφιά στην πλάσης τα πράγματα, πόσα περισσότερα θα δώσει στον άνθρωπο, από 'κείνα που ξέρει πως τα χρειάζεται. Και, με τα λόγια του Ευαγγελιστή Ματθαίου, μας παρακινεί ο Κύριος: εσείς αναζητείστε την αγάπη και την δικαιοσύνη του Θεού, κι όλα τα άλλα θα σας δοθούν.
*************************************
Επιστολή Παύλου, προς Ρωμαίους, κεφ. 5, εδ. 1-10
Ε´\ΔΙΚΑΙΩΘΕΝΤΕΣ οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, 2 δι᾿ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν, καὶ καυχώμεθα ἐπ᾿ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. 3 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται, 4 ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα, 5 ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος ῾Αγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν.
6 ῎Ετι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανε. 7 μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται· ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν. 8 συνίστησι δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε. 9 πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. 10 εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ·
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφ. 6, εδ. 22-33
22 ῾Ο λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἔσται· 23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; 24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. 25 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; 26 ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; 27 τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; 28 καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· 29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. 30 Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; 31 μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; 32 πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. 33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου