Αποφασίστηκε πως είναι ανάγκη «να φτιάξουμε την εικόνα και τη φήμη της Ελλάδας και να προκαλέσουμε εκούσια ένα ντόμινο θετικών εξελίξεων».
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συστάθηκε το Συμβούλιο Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής.
Έχει λοιπόν κάτι ανεδαφικές, επιφανειακές, κενές και φανφαρόνικες ιδέες καμμιά φορά η πολιτική! Μία και μία!
Σαν να είναι η εικόνα της Ελλάδας μια ζωγραφιά, που φτιάχτηκε μόλις τώρα, και πρέπει να αλλάξουμε κάποιες γραμμές, ή κάποια χρώματα, για μεγαλύτερο εντυπωσιασμό!
Σαν να είναι η φήμη της σημερινής Ελλάδας κάτι χτεσινό, που μπορεί σε μια μέρα, με μιά κίνηση να αλλάξει εντυπωσιακά!
Σαν να μπορεί μια εικόνα, ή μια διάδοση, να δημιουργήσει εργοστάσια, παραγωγικότητα, ευελιξία, αλληλο-σεβασμό, αλληλο-αποδοχή και συνεργασία!
Και σαν τί θα φαίνεται η Ελλάδα μας, από τη μιά μέρα στην άλλη, κ. Πρωθυπουργέ; ήταν ζητιάνα και θα φανεί αρχόντισσα; ήταν περιφρονημένη και παραμελημένη από τους εταίρους της και αυτομάτως θα την σεβαστούν και θα την υπολογίσουν, απλά και μόνο λόγω της επικοινωνιακής σας καμπάνιας;
Ή μήπως η Ελλάδα μας ήταν ποτέ μια χώρα με αυτοσεβασμό, με εθνικές πολιτικές και με πολιτική αντιπαράθεση επί των πολιτικών θέσεων των αντιπαρατιθεμένων, ώστε να είναι σε θέση να προκαλέσει ένα ντόμινο εξελίξεων;
Κύριε πρωθυπουργέ, η Ελλάδα μας από την άποψη της πολιτικής, ήταν από όσο την θυμάμαι, εδώ και σαράντα χρόνια, σαν ένα γήπεδο, όπου πάντα παίζανε «ολυμπιακοί με παναθηναϊκούς» και κάθε φορά τα σπάζανε όλα! Γιατί όλοι θέλανε την νίκη, αλλά κανείς δεν ήθελε την δουλειά!
Όλοι διεκδικούσανε με ψευδεπίγραφες υποσχέσεις την πελατεία αλλά η πελατεία πήγαινε όπου υπήρχε πολιτικός μηχανισμός.
Μετά βρήκανε πως ο πατριωτισμός ήτανε κάτι ενωτικό, και δεν διστάσανε να επικαλεστούνε και την σωτηρία της πατρίδας, την εθνική ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και μάλιστα φτιάξανε και χρονοντούλαπο για να φυλακίσουνε τις παλαιοπολιτικές πρακτικές. Το κακό είναι πως έγινε και πιστευτό!
Κι είναι κακό, γιαι δεν ήτανε αυτό το πραγματικό ζητούμενο! Αφού αρχίσανε να δίνουνε λεφτά, κι αυτόματες αυξήσεις, έτσι, μονάχα επειδή πέρασε ο καιρός! και να χαρίζουνε διευκολύνσεις, να αλαφρώνουν ακόμη και το φορτίο του μαθητή! Θρίαμβος η μετάθεση στο τέλος της σχολικής χρονιάς, των εισαγωγικών για το πανεπιστήμιο εξετάσεων (αντί για τον Σεπτέμβρη), ώστε να απολαμβάνουμε όλοι -γονείς και παιδιά- αδιατάρακτα τις διακοπές μας, και τα ιερά μπάνια του λαού!
Έτσι, σιγά-σιγά όλοι μας εκμαυλιστήκαμε (στο εύκολο, στη διασκέδαση, στη χαλαρότητα) χωρίς να γνωρίζουμε μέχρι πού θα πάει το πράγμα, αλλά σήμερα πια, το ξέρουμε καλά. Το ξέρουμε γιατί όλες οι ευκολίες χρηματοδοτήθηκαν με δανεικά, που τώρα μας τα ζητάνε πίσω! Κι είμαστε αναγκασμένοι να ακούμε τους δανειστές μας να μας προσβάλλουν, να διεκδικούνε επιστροφή των δανείων, να μας απαγορεύουν να έχουμε διαφορετική άποψη και ψήφο για την αλλαγή μιας κακής πολιτικής.
Ένα ντόμινο θετικών εξελίξεων! ονειρεύεστε κ. πρωθυπουργέ, μόνο που δεν είναι φανερό που θα επέλθει το ντόμινο και πού οι εξελίξεις!
Όπως φαίνεται, με την μπάλλα στη δική σας περιοχή, όποια ομάδα κι αν είστε, «ολυμπιακός ή παναθηναϊκός», πάλι τα σπασμένα θα μαζεύει ο λαός. Και δεν φαίνεται να μένει και τίποτε σώο. Ντόμινο είναι πια η κατάρρευση που παρασέρνει στο πέρασμά της τα πάντα.
Στην Ευρώπη ελπίζουν να εκλείψει ο κίνδυνος από την Ελλάδα, γιατί σύμφωνα με τις αναμενόμες εξελίξεις η χώρα θα διαγραφεί από τον χάρτη, και θα μοιραστεί ως έπαθλο σε όλους όσους την «βοήθησαν» να κατακερματισθεί, να διαρρηχθεί ο κοινωνικός της ιστός και να αποσυντεθεί ολοκληρωτικά.
Είμαστε υποχρεωμένοι να ευχαριστήσουμε όλους όσους συνέδραμαν στο να τελειώσει -έστω κι έτσι- το μαρτύριό μας, αν δεν αποφασίσουμε να ξεσηκωθούμε και να τους πετάξουμε στην θάλασσα, ή στον καιάδα της ιστορίας.
Τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια, λέει ο λαός. Χρειάζονται έργα, δημιουργικά, παραγωγικά, αναπτυξιακά. Κι όχι κατ' όνομα μόνον.
Σημείωση: Η φωτογραφία που πλαισιώνει το κείμενο έχει ληφθεί από εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου