Και τώρα τί θ'απογένουμε, μονάχοι μας, μ' ένα μπαλτά;

 

Είπανε, πως η οικονομία μας,
ανάκαμψη χρειάζεται.

Είπανε ακόμη, πως η ανάπτυξη
θέμα πολιτισμού είναι μονάχα,
μια που άλλο πράγμα εδώ,
ποτές του δεν παράγεται.

Μα πώς, με τί μυαλό,
και τί να παραχθεί
αφού η οικονομία,
ψυχολογία είναι,
και η λιτότητα
μας κόβει την ανάσα

Σαν ύστατη προσπάθεια ανάπτυξης,
τον Φάμπρ καλέσαμε,
με τα ανορθωμένα,
τα παλλόμενα τα πέη του
λιγάκι να μας ξεσηκώσει
να πάρουμε κι εμείς τα πάνω μας!

Μα είναι κακό το ριζικό μας
κι όλοι ζηλεύουμε,
όλοι φθονούμε το καλύτερο
μίζεροι και ομοφοβικοί
σκιαχτήκαμε πως τάχα
θα μπορούσανε κι εδώ
ανορθωμένα
και παλλόμενα τα πέη ν' αρμενίζαν!

Πώς τάχα δεν σκεφτήκαμε
ότι ο Τόμσεν, μόνος,
μας ήταν αρκετός,
κι ο Φάμπρ, δεν χρειαζότανε καθόλου!
Έχουμ' εμείς πολιτισμό!

Μ' ένα μπαλτά στο χέρι,
σχολειά, πανεπιστήμια,
θέατρα, τουρισμό,
σου τα λιανίζω, εγώ στο χέρι,
φτερό στα κάνω στο λεπτό!

Κι έτσι αποφεύγουμε
μια και για πάντα
τις ενοχλητικές τις δοξασίες,
τις ιστορίες
και τους εθνικούς μας μύθους,
να μας εξευτελίζουν...

μες στην καλή συνάφεια 

του ξένου κόσμου,
στων διεθνών σκηνών τις αγορές 

και των φτωχών λαών τις πουλησιές...