Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης και η επιστήμη

Διαβάζω στον Θεόδοτο:  Δεν είναι κάτι καινούργιο, το 1994, μια έρευνα στο περιοδικό ''Divorce & Remarriage'' ανέλυσε τα δεδομένα της βιβλιογραφίας πάνω στον ομοφυλοφιλικό γονεϊκό ρόλο και τα αποτελέσματα του στην ανατροφή των παιδιών. Οι ερευνητές κατέληξαν: «Κάθε μελέτη αξιολογήθηκε σύμφωνα με τα στάνταρ που δέχεται η επιστημονική έρευνα, το πιο εντυπωσιακό εύρημα ήταν ότι όλες οι μελέτες στερούνταν εξωτερικής εγκυρότητας και ούτε μία μελέτη αντιπροσώπευε τον πληθυσμό των ομοφυλόφιλων γονέων. Μόνον τρείς μελέτες ικανοποιούσαν τα ελάχιστα στάνταρ εξωτερικής εγκυρότητας, ενώ οι υπόλοιπες έντεκα παρουσίασαν θανάσιμες απειλές στην εσωτερική εγκυρότητα. Το συμπέρασμα λοιπόν πως δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές στα παιδιά που ανατράφηκαν από μητέρες λεσβίες σε σύγκριση με αυτά που μεγάλωσαν από ετερόφυλες μητέρες, δεν είναι επομένως στηριγμένο από την επιστημονική έρευνα». Επίσης πρόσθεσαν:«ένας άλλος αμοιβαίος περιορισμός πολλών εκ των μελετών υπήρξε εκείνος που εντοπίστηκε από τον Rees (1979), δηλαδή, η πολιτική και νομική επιθυμία “να παρουσιαστεί στον κόσμο μία ευτυχισμένη και καλά ισορροπημένη λεσβιακή οικογένεια”.

Ετούτο είναι ένα μικρό απόσπασμα από το άρθρο που είναι αναρτημένο στον παραπάνω ιστότοπο. Το διάλεξα, γιατί από αυτά που αναφέρει, προκύπτει, ότι η χειραγώγησή μας μπορεί να γίνεται με ανεξιχνίαστους κατ' αρχήν τρόπους. Κι είναι ανεξιχνίαστοι γιατί είναι ύπουλοι, μεθοδευμένοι έτσι ώστε να μην εγείρουν κοινωνικές αντιδράσεις, προκειμένου να επιτευχθεί ένας αντικοινωνικός στόχος. Όπως γίνεται πάντα. Με δόλο και ιδιοτέλεια. Δηλαδή συμφέρον. Και σε τούτο επιστρατεύεται, για τον όλεθρο και τη συμφορά, θεραπαινίς αδρά αμειβομένη, ακόμη κι η επιστήμη. Όσο κι αν μας φαίνεται απίστευτο.

Το θέμα στην πληρότητά του (όπως δημοσιεύεται στον Θεόδοτο) έχει ως εξής (οι επισημάνσεις με bold είναι δικές μου), διαβάστε το:

ΤΟ LOBBY ΤΩΝ GAY

 Άρθρο του Roberto Gallo
Μετάφραση Ιωάννης Αυξεντίου

Μία επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε πριν ένα χρόνο και αμέσως έκανε τον γύρο των διεθνών εφημερίδων, υποστήριξε ότι για να γίνει δεχτός ο γάμος των ομοφυλόφιλων θα έφθανε μία συζήτηση με έναν ομοφυλόφιλο ακτιβιστή, του οποίου η εμπειρία θα ήταν σε θέση να επηρεάσει θετικά την δημόσια γνώμη. Η βασική θέση της μελέτης είναι ότι οι αντιρρήσεις στα αιτήματα των LGBT (Lesbian-Gay-Bisexual-Transgender) είναι ιδεολογικές και ενστικτώδεις, και άρα εύκολα μπορεί να αλλάξουν.

Οι εφημερίδες την ανέδειξαν ως την πιο μεγάλη μελέτη υπέρ των ομοφυλοφίλων, και πράγματι οι ερευνητές  το παρουσίασαν με την γνωστή ρητορική. Ωστόσο, μερικούς μήνες μετά την δημοσίευση της στο περιοδικό ''Science'', ένας από τους δύο συγγραφείς, ο Donald Green, απέσυρε το άρθρο  καταγγέλλοντας τον άλλον συγγραφέα, τον Michael LaCour,  ότι παραποίησε τα στοιχεία: «Είμαι βαθιά αμήχανος εξαιτίας αυτής της κατάστασης και ζητώ συγγνώμη από τους εκδότες και τους αναγνώστες του ''Science''», δήλωσε. Ο LaCour τώρα κινδυνεύει να διωχθεί για επιστημονική απάτη.

Δεν είναι κάτι καινούργιο, το 1994, μια έρευνα στο περιοδικό ''Divorce & Remarriage'' ανέλυσε τα δεδομένα της βιβλιογραφίας πάνω στον ομοφυλοφιλικό γονεϊκό ρόλο και τα αποτελέσματα του στην ανατροφή των παιδιών. Οι ερευνητές κατέληξαν: «Κάθε μελέτη αξιολογήθηκε σύμφωνα με τα στάνταρ που δέχεται η επιστημονική έρευνα, το πιο εντυπωσιακό εύρημα ήταν ότι όλες οι μελέτες στερούνταν εξωτερικής εγκυρότητας και ούτε μία μελέτη αντιπροσώπευε τον πληθυσμό των ομοφυλόφιλων γονέων. Μόνον τρείς μελέτες ικανοποιούσαν τα ελάχιστα στάνταρ εξωτερικής εγκυρότητας, ενώ οι υπόλοιπες έντεκα παρουσίασαν θανάσιμες απειλές στην εσωτερική εγκυρότητα. Το συμπέρασμα λοιπόν πως δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές στα παιδιά που ανατράφηκαν από μητέρες λεσβίες σε σύγκριση με αυτά που μεγάλωσαν από ετερόφυλες μητέρες, δεν είναι επομένως στηριγμένο από την επιστημονική έρευνα». Επίσης πρόσθεσαν:«ένας άλλος αμοιβαίος περιορισμός πολλών εκ των μελετών υπήρξε εκείνος που εντοπίστηκε από τον Rees (1979), δηλαδή, η πολιτική και νομική επιθυμία “να παρουσιαστεί στον κόσμο μία ευτυχισμένη και καλά ισορροπημένη λεσβιακή οικογένεια”» (σ.116).

Τι γράφει ο επιστήμων; Να το επαναλάβουμε; «η πολιτική και νομική επιθυμία…»  Ουδέν σχόλιο!

Για να μην μιλήσουμε για το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των μελετών υπέρ του γονεϊκού ρόλου των ομοφυλοφίλων, πραγματοποιήθηκαν από την κύρια ερευνήτρια της American Psychological Association, Charlotte Patterson, ακτιβίστρια LGBT, ήδη καταδικασμένη από ένα δικαστήριο της Φλόριντας για παραποίηση δεδομένων: «Η αμεροληψία της Dr.Patterson», αποφάνθηκε το Δικαστήριο, «έχει έρθει σε αμφισβήτηση όταν πριν από την δίκη, αρνήθηκε να παραδώσει στους δικηγόρους της τα αντίγραφα  των  έγγραφων που χρησιμοποίησε  στις  μελέτες. Το δικαστήριο διέταξε να το κάνει, αλλά εκείνη αρνήθηκε μονομερώς, παρά τις συνεχείς προσπάθειες από τους δικηγόρους της για να επιτευχθεί αυτό. Και οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι η συμπεριφορά της dr. Patterson αποτελεί σαφή παραβίαση της τάξης του Δικαστηρίου. Η dr.Patterson πιστοποίησε την λεσβιακή κατάσταση της και η κατηγορούμενη υποστήριξε ότι η έρευνά της ήταν μάλλον ελαττωματική επειδή χρησιμοποίησε τους φίλους της ως υποκείμενα για την έρευνά της.» (JUNE AMER, Petitioner, v. Floyd P. Johnson, District Administrator, District X, Florida Department of Health and Rehabilitative Services, Respondent, 17th Judicial Circuit in and for Broward County, Case No. 92-14370 (11). July 27, 1997).

Το 2012 ο Loren Marks του  Louisiana State University ανέλυσε τις 59 μελέτες που ανέφερε η American Psychological Association (APA), σύμφωνα με τις οποίες τα παιδιά γονιών γκέι ή λεσβιών δεν θα ήταν σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με εκείνα των ετεροφυλόφιλων ζευγαριών, και απεκάλυψε την ασυνέπεια τους από επιστημονική άποψη: λείπει η ομοιογενής δειγματοληψία, υπάρχει απουσία των ομάδων και των χαρακτηριστικών ελέγχου, τα δεδομένα είναι συχνά αντιφατικά, το πεδίο εφαρμογής είναι περιορισμένο, και επίσης  ανίχνευσε έλλειψη μακροπρόθεσμων δεδομένων  και  στατιστικής ισχύoς.

Το 2008 μία άλλη peer-review μελέτη απεκάλυψε ότι στο μεγαλύτερο μέρος της επιστημονικής βιβλιογραφίας υπέρ της μη ύπαρξης διαφορών μεταξύ των παιδιών που ανατράφηκαν από γονείς ομοφυλόφιλους και ετερόφυλους, «απαλείφθηκαν τα πιθανά αρνητικά αποτελέσματα και επίσης προέκυψαν πολλοί αρνητικοί παράγοντες από την περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων. »

Τέλος  το 2001,  μία μελέτη του University of  Southern California  βρήκε ότι δεκάδες μελέτες πάνω σε παιδιά που μεγάλωσαν με γονείς γκέι, παραποιήθηκαν για πολιτικούς λόγους, με τρόπο ώστε να μην τραβήξουν την οργή των ομοφυλόφιλων ακτιβιστών ή να ενθαρρύνουν την αντι-γκέι ρητορική. Οι υπεύθυνοι της έρευνας, οι καθηγητές  Stacey και Biblarz, πράγματι, δήλωσαν ότι πολλοί μελετητές ανησυχούν ότι εάν προβληθούν οι διαφορές μεταξύ των δύο προαναφερθέντων κατηγοριών παιδιών, αυτό θα αποτελούσε μία προσβολή προς τους συλλόγους  LGBT, επιτρέποντας στους αντιπάλους της γκέι ανατροφής των παιδιών να χρησιμοποιούν τα  επιστημονικά δεδομένα για να υποστηρίξουν  τις  θέσεις τους.

Πολλοί  μιλούν για LGBT  λόμπι: παρατηρώντας  όλα  αυτά οδηγούμαστε στην σκέψη ότι όχι μόνον υπάρχει, αλλά ότι τώρα πλέον ασκεί πιέσεις σε κάθε σημαντικό τομέα της κοινωνίας. Συμπεριλαμβανομένης  και της  επιστημονικής  κοινότητας.

ΣΧΟΛΙΑ:

1. Κατ’ αρχή, πρέπει να επισημάνουμε την μέγιστη πνευματική διαστροφή που υπάρχει σε αυτή τη διαδικασία: κάνουν έρευνες για να διαπιστώσουν εάν υπάρχουν αρνητικές  ή όχι  επιπτώσεις στα παιδιά που ανατράφηκαν από γκέι γονείς, παραβλέποντας το κύριο ζήτημα: την αποδοχή ότι ένα ζευγάρι γονέων θα μπορούσε να αποτελείται από δύο άτομα του ίδιου φύλου! Δηλαδή εάν, υποθετικά, οι έρευνες έδειχναν ότι δεν δημιουργούνται αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά, τότε δεν θα υπήρχε κανένα οντολογικό πρόβλημα! (κατάντια του σημερινού επιστημονικού πνεύματος)

2. Όταν βλέπετε επιστήμονες να παραποιούν στοιχεία, να γνωρίζετε ότι ένα από τα ακόλουθα τρία πράγματα μπορεί να συμβαίνει:

Α) Χρηματοδοτήσεις….

Β) Διαταγές ''άνωθεν''…

 Γ) Προσωπικό  κόμπλεξ.

3. Το δυτικό σύστημα επιθυμεί την ύπαρξη ενός λόμπι γκέι για να μην φαίνεται ότι το ίδιο (το σύστημα) προωθεί την ομοφυλοφιλική ατζέντα. Στην Ρωσία όπου το σύστημα δεν θέλει την ομοφυλοφιλία, υπάρχουν νόμοι που απαγορεύουν κάθε μορφή ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας. (πχ.  σαν αυτή που κάνουν ελληνικά σήριαλ)

4. Και λίγη ιστορία: ποιός ήταν ο πρώτος υπερασπιστής και προπαγανδιστής των ''ομοφυλοφιλικών δικαιωμάτων''; Εδώ 

Σημείωση (δική μου): 
Σχετικό προς το θέμα του σημειώματος  αυτού είναι και το θέμα προηγούμενου σημειώματος (εδώ) με τίτλο «Σύμφωνο Συμβίωσης ομοφύλων: γάμοι και οικογένειες. [Μια μαρτυρία από μέσα. Από την Dawn Stefanowicz]»