Οι μονοτονιστές, στη μάχη κατά του πολυτονικού συστήματος, ανασύρουν από τη φαρέτρα τους το βέλος της ευκολίας!
3) «Τὸ πολυτονικὸ εἶναι χάσιμο χρόνου.
Δὲν μαθαίνεται εὔκολα καὶ βασανίζονται τὰ παιδιά», λένε οἱ ὑπέρμαχοι τοῦ μονοτονικοῦ.
Κρίνοντας ἀπὸ όλα όσα έχουνε ειπωθεί, τὸ πολυτονικὸ ὄχι μόνο δὲν εἶναι χάσιμο χρόνου, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἀπαραίτητο, γιὰ νὰ μὴν καταλήξουμε τραυλοί, μουγγοὶ καὶ ἀποβλακωθοῦμε, ὅταν διαβάζουμε, φωναχτὰ ἢ σιωπηρά, τὰ γραπτὰ ἑλληνικὰ κείμενα.
Ὅσο γιὰ τὴ δυσκολία, αὐτὸ ἀφενὸς εἶναι ἐπιχείρημα τῶν τεμπέληδων, δηλαδὴ τῶν χαραμοφάηδων, ἀφετέρου εἶναι πολὺ σαθρὸ ἐπιχείρημα: τὴ στιγμὴ ποὺ τὰ παιδάκια τοῦ δημοτικοῦ μαθαίνουν ἀπέξω χιλιάδες ἄχρηστα πράγματα (ἀπὸ τοὺς παῖχτες τῶν ὁμάδων ὣς τοὺς παῖχτες τῶν τηλεπαιχνιδιῶν), τὸ νὰ μάθουν τοὺς κανόνες τοὺ πολυτονικοῦ εἶναι ἀπείρως εὐκολότερο καὶ ἀπαιτεῖ ἀπείρως λιγότερη σπατάλη φαιᾶς οὐσίας.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου