Οἱ μονοτονιστές, προσπαθῶντας νὰ ἀποκρούσουν τὰ περὶ ἀφελληνισμοῦ τῆς γλώσσας λόγω ἀγγλομανίας καὶ ἐκλατινισμοῦ, παραθέτουν ὡς "δημοκρατικιὰ" τὴν ἀπόφαση τοῦ ΕΑΜ γιὰ τὴν καθιέρωση τῆς φωνητικῆς ὀρθογραφίας καὶ τοῦ μονοτονικοῦ (1944).
Ἔτσι, μᾶς λένε, τὸ πολυτονικὸ δὲν ἦταν κάτι ξενόφερτο ἢ κοσμοπολίτικο, ἀλλὰ προϊὸν τῶν ἴδιων τῶν Ἑλλήνων. Ἀσφαλῶς αὐτὰ δὲν στέκουν. Γιατὶ τὸ σταλινοκρατούμενο ΕΑΜ τοῦ 1944 μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ τόσο ἀνεπηρέαστο ἀπὸ ξενικὲς ἐπεμβάσεις ὅσο ἡ βασιλεία τοῦ Μεσοπολέμου.
Ἐπιπλέον οἱ μονοτονιστὲς ἀποκρύβουν ὅτι ἡ φωνητικὴ ὀρθογραφία καθιερώθηκε γιὰ πρώτη φορὰ σύμφωνα μὲ τὶς ὑποδείξεις, δηλαδὴ τὴν ἐπιβολή, τῆς ΕΣΣΔ στὸν ποντιακὸ ἑλληνισμὸ τῆς ΕΣΣΔ τοῦ Μεσοπολέμου, μὲ προφανὴ σκοπό: οἱ Πόντιοι ἀποκόβονταν ἀπὸ τὴ γλώσσα καὶ τὴ γραφὴ τοῦ ὑπόλοιπου ἑλληνικοῦ ἔθνους, ἄρα γίνονταν πιὸ νομοταγεῖς σοβιετικοὶ πολίτες. Ἔτσι λ.χ. οἱ Πόντιοι πρόσφυγες στὴν ΕΣΣΔ δὲ θὰ κατανοοῦσαν τίποτα ἀπὸ ὅσα θὰ ἔγραφαν στὴν κοινὴ δημοτικὴ οἱ Πόντιοι πρόσφυγες στὴν Ἑλλάδα.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου