Ο έρωτας Σίσυφος

 

Ο τοξότης της αιχμής (εδώ), ξαναχτύπησε. Ο έρωτας και η (έκφραση ή η) απουσία έκφρασής του. Δηλαδή ο έρωτας των άλλων, εκείνος που τεκμαίρεται από την  μεταξύ τους  συμπεριφορά τους, και η οποία μας παρέχει την ευκαιρία να εικάσουμε περί της σχέσης τους....

Όλο αυτό,  είναι ο μόνος λόγος για να «τσεκάρουμε» τον δικό μας τον έρωτα!

Σίσυφος ο έρωτας, στη διελκυστίνδα εγωϊσμών....... 

Ναί, Σίσυφος ο έρωτας, σε καθεστώς εγωϊσμών.

Γιατί...

Στον έρωτα  υποτάσσεσαι,

πάντα χαίρεσαι, όλα τα  δέχεσαι!

Άμα αρχίσεις να ρωτάς,

 να ζητάς, να περιμένεις ανταπόδοση...

Τότε, είναι που μόλις έχασες τον έρωτα....

Γιατί, στον έρωτα χαίρεσαι επί τη εμφανίσει,

κι η κάθε  προς το μέρος σου κίνηση

είναι η αγκαλιά των άστρων,

που ανοίγει για σένα

κι εσύ γέρνεις γλυκά

και τα χέρια απλώνεις

σε ψυχής ζεστασιά!

Σημασία δεν έχει ο χρόνος που πέρασε,

Μόνο η χαρά της συνάντησης!

των ματιών  που σε θωρούνε η λάμψη!

Είναι υψηλή  του έρωτος η τέχνη,

είναι άρωση ψυχής και πνεύματος, 

για τούτο είναι που η ζωή μας

ανθεί και καρπίζει!

Μα πεθαίνει ο έρωτας

σα ζητάς μοναχός να θερίζεις!

Μια μονάχα φορά  ερωτεύεσαι,

για ζωή και για θάνατο!

μια και μόνο φορά!

για να ζήσεις!

Άμα συχνά και για λίγο ερωτεύεσαι,

είναι που φιλήδονα εσύ

αγωνιάς να πορεύεσαι

και για τούτο,

κάθε μέρα μονάχος πεθαίνεις!