(...) Oἱ μονοτονιστὲς ἀναρωτιῶνται τί νόημα ἔχει ἡ περισπωμένη ὅταν ὁ φυσικὸς λόγος τῆς νέας ἑλληνικῆς δὲν ἔχει μακρὰ καὶ βραχέα. Τὸ πρόβλημα ποὺ ἔχουν εἶναι ἡ ἀντίληψη περὶ "φυσικῆς γλώσσας".
Ἀσφαλῶς ἀγνοοῦν ὅτι καὶ ἡ ἐπίσημη δημοτικὴ εἶναι μιὰ λόγια, τεχνητὴ γλώσσα, γλώσσα μιὰς περιοχῆς τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους (Μωριάς-Ρούμελη) ἡ οποία ἔχει μιὰ ντουζίνα λέξεις τὶς ὁποῖες δημιούργησαν οἱ καθαρευουσιάνοι.
Κανεὶς λαὸς δὲν ἔλεγε ἐφημερίδα, διαβατήριο, κουρέας, στρατός, ἀλλὰ γκαζέτα, πασαπόρτι, μπαρμπέρης, ἀσκέρι. Ἂν εἶναι τόσο ἀκραιφνεῖς δημοτικιστές, οἱ μονοτονιστὲς θὰ ἔπρεπε νὰ σκέφτονται περιγραφικά, δηλαδὴ νὰ μὴν ἀλλάζουν τίποτε ἀπὸ τὴ γλώσσα τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ. Ἀλλὰ φυσικὰ ἄλλαξαν, καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ καθαρευουσιάνοι. Ἔτσι, εἶναι τελείως μάταιο νὰ ψάχνει κανεὶς γιὰ "φυσικὴ γλώσσα", δίχως παρεμβάσεις.
Τὸ θέμα εἶναι ποιοὶ κάνουν τὶς παρεμβάσεις αὐτές: οἱ νεκροτόμοι τῆς γραπτῆς γλώσσας, οἱ γλωσσολόγοι καὶ οἱ πανεπιστημιακοὶ μὲ τὴ βοήθεια τῆς βίας τοῦ κράτους, ἢ οἱ λογοτέχνες;
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου