Ευγνωμοσύνη

Η έκφραση της ευγνωμοσύνης είναι πράξη
που υποδηλώνει ότι αυτός που είναι ευγνώμων
έχει συνείδηση της δωρεάς και της ευλογίας που έλαβε.

Η ωραιότερη έκφραση ευγνωμοσύνης που έχω βρεί
είναι εκείνη του Βασιλέως Δαβίδ,
όπως την διατυπώνει στον 22ον Ψαλμόν,
τον λεγόμενο και Ψαλμό της Ευγνωμοσύνης.

Εχει δε, ο Ψαλμός αυτός, ως εξής:

»Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει.

»Εις τόπον χλόης, εκεί με κατεσκήνωσεν
»επί ύδατος αναπαύσεως εξέθρεψέ με,
»την ψυχήν μου επέστρεψεν.

»Ωδήγησέ με επί τρίβους δικαιοσύνης,
»ένεκεν του ονόματος αυτού.

»Εάν γαρ και πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου,
»ου φοβηθήσομαι κακά, ότι συ μετ’εμού ει
»η ράβδος σου και η βακτηρία σου αυταί με παρεκάλεσαν.

»Ητοίμασας ενώπιόν μου τράπεζαν εξεναντίας των θλιβόντων με
»ελίπανας εν ελαίω την κεφαλήν μου,
»και το ποτήριόν σου μεθύσκον με ωσεί κράτιστον.

»Και το έλεός σου καταδιώξει με
»πάσας τας ημέρας της ζωής μου,
»και το κατοικείν με εν οίκω Κυρίου εις μακρότητα ημερών.

Που εγώ  έτσι τον νιώθω, 
σαν που λαβαίνω μια δωρεά:

«Κύριε,που με καθοδηγείς,
(το ξέρω), τίποτε δε θα μου στερήσεις.

Σε τόπο χλοερό μ’ εγκατέστησες,
μ’ ολόδροσο νερό μ’εξέθρεψες,
τρυφερά κράτησες την ψυχή μου.

Σε δικαιοσύνης μέρη μ’αγάπη με οδήγησες.

Τώρα λοιπόν, κι αν πορευθώ μές σε σκιά θανάτου,
δεν θα φοβάμαι το κακό, γιατ’είσαι Συ μαζί μου.
Τ’άστρο Σου θα με οδηγεί, και ο λόγος Σου εδώ στη γή
θα ‘ναι το στήριγμά μου.

Μού ‘δωσες όλα τ’αγαθά, σε πείσμα των εχθρών μου
Μ’έκανες ομοτράπεζο,
και ο λόγος Σου με μέθυσε σαν άριστο κρασί.

Κύριε,
η χάρη Σου θα μ’ ακολουθεί
όλες τις μέρες της ζωής μου
ώρες ατέλειωτες θα ζώ, μ’αιώνια χαρά
στον οίκο της πνοής Σου!»