Ποιός στη γιορτή σου σε θυμάται;

 

Έρχεται η μέρα της γιορτής σου,
κι οι φίλοι τη θυμούνται για καλά τη μέρα τούτη.

Μα κι αν κατά τύχη λησμονήσουν,
το νιώθεις,
η αγάπη τους ζεσταίνει την καρδιά σου.

Σα θυμηθούνε
και με χαρά σε συναντήσουν
για να γιορτάσετε μια μνήμη, ένα όνειρο,
μοιράζονται μαζί σου
τις στιγμές χαράς,
κι αυτή σε μια στιγμή τη διπλασιάζεις.

Ενώ μοιράζοντας
της μοναξιάς την ώρα,
μισή αυτήν την κάνεις

και  της καρδιάς σου τους καρπούς

πολλαπλασιάζεις!

Γιατί η ώρα τούτη,
ανθρωπιάς είναι ώρα.

Όμως ποτέ σου  μην ξεχνάς,

 ο άνθρωπος, πάντα μόνος του είναι,
μόνος έχει ευθύνη,
μόνος προσωπικότητα,
μόνος ψυχή και αξιοπρέπεια,
για να ζήσει.

Μόνος είναι κι ο άνθρωπος,
που ζει μ' αλαζονεία, περηφάνεια,
με άρνηση κι εχθρότητα,

και μόνος του πεθαίνει.

Σαν μ' άλλους έχει ο άνθρωπος

κέφι και δείπνα,
τις ενοχές και τα συμφέροντα,
υπόγειους στόχους, ματαιοδοξία,
χασομέρι, επίδειξη, συνωμοσία.
Διαφορετικοί 'ναι οι στόχοι,
μα κοινοί οι δρόμοι.

Εδώ φιλία και αγάπη δεν υπάρχουν.

Όταν μαζί με άλλους όμως, έχεις
έργα αγάπης, αλληλεγγύης

και συγγνώμης,

έργα σιωπής κι αποδοχής
εκεί το γεύμα είναι ευφρόσυνο,

κανείς δεν υπερέχει, 

κανείς δεν εξουσιάζει,

κι όλοι μαζί 

δίνουνε μήνυμα χαρμόσυνο.

Αγάπη έχω για σένα
που σήμερα γιορτάζεις
και δρόμο ζωής
 σου εύχομαι δυναμικό

Γι' αυτό
τα μαλλάκια σου μητρικά τα χαϊδεύω
κι εγκάρδια ευχή σου δίνω:

Χρόνια πολλά να ζήσεις αγγελικό παιδί,
η καρδιά σου να 'λαφρύνει
από σκέψεις,
 παλιές κι οδυνηρές,
και ο δρόμος ο δικός σου να σημαίνει
από τώρα κι εμπρός
καθαρή ματιά στο μέλλον,
αφήνοντας πίσω κάθε πληγή.

Ζούμε όπως πιστεύουμε,
χωρίς να θέλουμε συνέχεια δανεικά,
και κάνουμε αυτό που δεν μπορούμε:
να είμαστε εμείς,
σωστοί και με αξίες,
σε έναν κόσμο, χωρίς αξίες και χωρίς ιδανικά.