Πολιτικός Βίος και Πολιτεία απολίτιστων Πολιτικών (Ι)

Κάποιοι πολιτικοί είναι τόσο μακριά από την ουσία του συντεταγμένου πολιτικού βίου, που εν τη αγνοία (ή ανεπαρκεία;) τους αποκαλύπτουν την πολιτική τους γύμνια, την αηδία τους προς το λαό που προσχηματικά ευαγγελίζονται ότι θέλουν να υπηρετήσουν και την ανικανότητά τους προς τούτο, αφήνοντάς μας πενιχρές προσδοκίες.

Προς διασάφηση, παραδειγματίζω (=φέρω παραδείγματα):

1. την  παλαιότερη διακήρυξη ότι θα σχηματισθεί Κυβέρνηση της Αριστεράς! Κι εγώ, φυσικά αναρωτήθηκα, τότε: Και για τους υπόλοιπους Έλληνες; Τί θα απαντήσετε σ αυτούς που δεν είναι μέλη και στελέχη της Αριστεράς; Τι θα συστήσουμε σ’ αυτούς να κάνουν; πού θα βρούν αυτοί τόπο να ζήσουν, τρόπο να ζήσουν και να απολαύσουν κοινωνικές υπηρεσίες; θα πληρώνουν φόρους, τέλη κλπ. οικονομικά βάρη για να στηρίζουν το κράτος και την Κυβέρνηση της Αριστεράς και τα μέλη της;

2. Σύμφωνα με το Σύνταγμά μας και την εκλογική νομοθεσία, αποκλείεται συνήθως από την πολιτική ζωή του τόπου σημαντικό ποσοστό του λαού που δεν κατάφερε να εκπροσωπηθεί στη Βουλή. (Διότι  ο πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων εξουσίας που κυριαρχεί φροντίζει -με τις κατάλληλες μεθοδεύσεις του να αφήνει την πόρτα ανοιχτή (πριν από κάθε κινητικότητα μπροστά στην πόρτα της εξουσίας) μαγειρεύοντας την  κομματική πριμοδότηση, που μπορεί να επιδαψιλαύει το αποτέλεσμα της  εκλογικής αναμέτρησης.

3. Αισθητικής φύσεως αποκλειστικοί χαρακτηρισμοί. Συνέβη κι αυτό. Πολιτικοί από τον υπέρτατο θεσμό του Πολιτεύματος μέχρι νεόκοποι βουλευτές, αλλά και ΜΜΕ ασχολήθηκαν με τα προσωπικά δεδομένα κάποιων. Νεαρά βουλευτής σε τηλεοπτικό πάνελ σχολιάζει ειρωνικά και τις απόψεις  βουλευτή νέου κόμματος, προκλητικά και επίμονα διακόπτοντας τον ειρμό της σκέψης του, με εξυπνακίστικες ατάκες, θεωρώντας εαυτήν μέλος ενός κραταιού και αναμφισβήτητου συστήματος. Άλλος, βουλευτής νεοπαγούς κόμματος, ανατριχιάζει με την εμφάνιση βουλευτή κατηραμένου κόμματος.  

Εύλογα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος: Θα ανατριχιάζατε, κ. βουλευτά κι αν η εν λόγω εμφάνιση αφορούσε έναν λαϊκής προέλευσης (χασάπη, φορτηγατζή, για παράδειγμα) βουλευτή του κόμματός σας;  ΄Η αλλιώς, κ. βουλευτά, σας θέλγει η εμφάνιση νεαράς μαθήτριας με δεκάδες τρύπες στη μύτη, τη γλώσσα και τ’ αυτιά ή το σκουλαρίκι που κρέμεται στον ομφαλό της, ο οποίος προκλητικά αφήνεται να φαίνεται από την κοντή της μπλούζα, εν ώρα μαθήματος, προκαλώντας ερωτικά μάλιστα τον νεαρό καθηγητή της, για να επιτύχει καλύτερο βαθμό; ΄Η αλλιώς, … κ. βουλευτά, δεν σας πειράζει να κάθεστε και να συνεδριάζετε για τις τύχες του τόπου, μαζί με συναδέλφους σας επίορκους, υπόπτους κλοπών και απιστίας, και άλλων ασυμβίβαστων με το βουλευτικό καθήκον πράξεων και μεθόδων; Καθαρίσετε τα του οίκου σας, και η κοινωνία θα σας μιμηθεί. Μην αμφιβάλλετε.

4. Σκουπίδια και απόβλητα που ψηφίζουν. Αρθρογραφώντας ένας Έλληνας πολίτης αναφέρει ότι αισθάνθηκε σαν σκουπίδι, αφού πάντα η ψήφος του είναι ανυπολόγιστη στο δημόσιο βίο της Χώρας, γιατί η επιλογή του δεν απεικονίζεται στις πολιτικές δυνάμεις που ρυθμίζουν τις τύχες του τόπου. Κάποιοι άλλοι, χαρακτηρίζουν ορισμένους ψηφοφόρους κομπλεξικούς, σκουπίδια, και άτομα απελπισμένα, απόβλητα και εκδικητικά.

Τί θα μπορούσαμε να τους πούμε και ν`απαιτήσουμε από αυτούς;

«Κύριοι,
με αυτό το ήθος και το ύφος, με αυτή την προκατάληψη και την διάσταση στα κριτήρια, με τα οποία αντιμετωπίζετε τους έλληνες πολίτες, πώς να δεχτούμε ότι πιστεύετε κάτι που ενώνει όλους τους έλληνες;

Παρ’ όλα αυτά, δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής σας ότι ο Καταστατικός Χάρτης της Χώρας απαιτεί Κυβέρνηση για όλους τους Έλληνες, που τους θεωρεί ίσους και που δεν κάνει διακρίσεις πεποιθήσεων, πολιτικών, στιλιστικών και σεξουαλικών προτιμήσεων, ή οικονομικής και μορφωτικής κατάστασης αυτών. Και μάλιστα, δεν κάνει καμμιά διάκριση, για κανέναν Έλληνα, προκειμένου αυτός να συμμετάσχει στην πολιτική ζωή του τόπου και να απολαμβάνει τις ελευθερίες και τα δικαιώματα που θεσπίζονται και κατοχυρώνονται με το Χάρτη αυτόν.

Η δημοκρατία δεν ανήκει σε κανέναν, γιατί ανήκει σε όλους το ίδιο, και δεν αποκλείει κανέναν, γιατί τότε αυτοαναιρείται. Η δημοκρατία παιδαγωγεί, καλλιεργεί, λύνει προβλήματα και προσφέρει πρότυπα μέσα από τις αξίες που υπηρετεί.

Σημείωση:  Τα τρέχοντα παραδείγματα είναι λίγο διαφορετικά από τα παλαιότερα που αναφέρονται εδώ,  αλλά γι`αυτόν ακριβώς το λόγο θα επανέλθουμε επί του ζητήματος.