Προεκλογικά αδιέξοδα. Πολιτικά σταυροδρόμια

 

Η πολιτική δύναμη που είναι πιο κοντά στην εξουσία, έχει μακρά ιστορία στον θόρυβο, στην αναταραχή, στο «όχι» σε κάθε πρόταση. Στο ενεργητικό της εγγράφεται η υποστήριξη φυγόκεντρων δυνάμεων και αντιφατικών μέτρων και μεθόδων. Πρόβλημα υπάρχει  και στο θέμα της «επιδίωξης εθνικών στόχων». Και άλλο, που αφορά τη διαφάνεια επιδιώξεων, αλλά και ρεαλισμό. Στο ενεργητικό της εγγράφεται επίσης, και η διεκδίκηση της ατιμωρησίας για τον κόσμο που την υποστηρίζει (σε πολλές περιπτώσεις που έχει βρεθεί να εγκληματεί. Όχι πως τα ζητήματα αυτά δεν αφορούν τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, αλλά αυτές έχουν ήδη αποτύχει, κι ο κόσμος δεν τις εμπιστεύεται πια).

Σήμερα πια, είναι επιτακτική ανάγκη,  να δοθούν απερίφραστες απαντήσεις σε ερωτήματα του τύπου:

• Το Αιγαίο θα εξακολουθήσει να ανήκει στα ψάρια του; (δηλαδή έχει η επίδοξη ηγέτις πολιτική δύναμη  ενδιαφέρον για τα εθνικά μας θέματα, ώστε να θεωρεί σημαντικό ζήτημα την προστασία της Ελληνικής Επικράτειας και των θαλασσών της, της Εθνικής προοπτικής της Χώρας, και των ελληνικών πάσης φύσεως συμφερόντων, ή θα τα αφήσει σε άλλους -γείτονες ή ξένους- που έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και επιζητούν να καρπωθούν τη γεωστρατηγική θέση της Χώρας, και τα όποια εξ αυτής οφέλη;).
• Θα αξιοποιήσει την Ελληνική ΑΟΖ;
• Θα φροντίσει να μαθαίνουνε τα παιδιά στο σχολείο την Ελληνική γλώσσα και την ιστορία μας ή θα τους ξαναδώσει κείμενα «για στριμωξίδια στην Σμύρνη το 1922, και για ψεύτικους μύθους σχετικά με την πατριωτική αυτοθυσία»;
• Τί θα κάνει με την απονομή της Δικαιοσύνης για όλους τους Έλληνες; Θα υπαγορεύει στη Δικαιοσύνη ποιόν να δικάσει και ποιόν να απαλλάξει; Και τί θα κάνει με τον κάθε πολιτικό του αντίπαλο; Θα τον στέλνει στη φυλακή, θα τον καταράται, θα τον αποφεύγει, θα το γελοιοποιεί ή θα τον αντιμετωπίζει πολιτικά;
• Τί θα κάνει με τη συμπεριφορά ατόμων και οργάνων, ημεδαπών ή αλλοδαπών, πληθυσμών και προσώπων (τόσο στο εσωτερικό της Χώρας, όσο και στην αλλοδαπή) που θίγουν τους Έλληνες και την Ελληνική παράδοση και ιδιοπροσωπία;
• Τί θα κάνει με τη λειτουργία των Αρχαιολογικών χώρων, τις ανασκαφές, τα κλεμμένα αρχαιολογικά ευρήματα και κλεμμένα εκθέματα που βρίσκονται στις διάφορες χώρες, οι οποίες θησαυρίζουν από τις εκθέσεις αυτών των αρχαιολογικών αντικειμένων;
• Τί θα κάνει για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη του Πολίτη προς το Κράτος, ως προς την ασφάλεια, την φορολογία, την υγεία, την παιδεία και την συμμετοχή στις δημόσιες υπηρεσίες, την δημόσια διοίκηση, την πολιτική ζωή του τόπου;
• Τί θα κάνει με τον εσμό οικείων και συμπέθερων ημέτερων, που στελεχώνουν τις υπηρεσίες της Βουλής, τα βουλευτικά γραφεία και τα γραφεία των άλλων πολιτικών προσώπων και οργανισμών, νυν και πρώην, και για πόσα χρόνια θα εξακολουθεί η πρόσδεση στο δημόσιο χρηματοδοτικό άρμα όλων αυτών;
• Τί θα κάνει για την παροχή πραγματικών υπηρεσιών υγείας στους Έλληνες Πολίτες;
• Τί θα κάνει για την αναπλήρωση του κόστους που υφίσταται η Ελληνική κοινωνία από την παροχή υπηρεσιών υγείας σε ξένους πληθυσμούς που καταφεύγουν στη Χώρα μας για ένα καλύτερο μέλλον; Θα ζητήσει ένα αντίστοιχης αξίας, σημασίας ή κόστους αντάλλαγμα από τη χώρα προέλευσής τους;
• Τί θα κάνει για την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας των Ελλήνων έναντι των χωρών της Ευρώπης, οι οποίες αφού μας εξανδραπόδισαν με αθέμιτο τρόπο προς όφελος των κοινωνιών τους, στη συνέχεια μας φέρονται -όπως κάποτε οι Ρωμαίοι κατακτητές- σαν να είμαστε ευτελείς ζητιάνοι, ανόητοι, λωποδύτες και ψεύτες;
• Θα κάνει έσωτερική και ευρωπαϊκή πολιτική, και διαπραγμάτευση με ευθύνη έναντι του λαού και του έθνους, ή μόνο έναντι των ψηφοφόρων του, που θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε πελάτες του;
• Θα κάνει μια Κυβέρνηση που να είναι για όλους τους Έλληνες;
• Θα λειτουργούν oι Θεσμοί και oι κρατικές Δομές με άξιο και ικανό προσωπικό, ή θα κατακυριεύσει και πάλι τις Δομές του Δημοσίου Οργανισμού ένας καινούργιος στρατός, ο δικός της, αυτή τη φορά...;

Γιατί η κρίση που μας μαστίζει, δεν είναι πρωτίστως οικονομική. Είναι Ηθική, είναι Γνωστική, είναι θέμα Ικανοτήτων, στόχων και «ατομικής ατζέντας» του πολιτικού προσωπικού. Είναι και κρίση σκοπιμοτήτων στον τρόπο στελέχωσης και Διοίκησης της Πολιτείας μας. Είναι θέμα Παιδείας των Δασκάλων και των Παιδαγωγών.

Κι όσο για τα λεφτά -το πού θα βρεθούν, και το πόσα θα είναι- θα το πούμε μετά.... Γιατί αν τα βρούμε αλλά δεν ξέρουμε τί να τα κάνουμε, ποιός ο λόγος να τα χρωστάμε κι αυτά;

Ετούτος ο τόπος πρέπει να βρεί μπούσουλα. Και πρέπει να βρεί κυβερνήτη που να τον εμπιστεύεται, να τον σέβεται και να τον πιστεύει. Για το όραμά του. Για τον βίο και την Πολιτεία του.